Dream On Chapter 4

Author's Note:

 This post contains scenes which are not suitable for viewers under 18.hehehe Eto na po ang Chapter 4 ng estorya ni Ramil. Sana ay patuloy pa rin ninyo itong suportahan at mag iwan ng kumento.hehe Sana po magustuhan ninyo. Salamat sa mga nag iwan ng kanilang komento na sina: Lawfer, taga_cebu, --makki--, Gerald, -ASD-, ppanget (Cutie),  Master_lee#027, Jm_virgin2009, cham, ramy from qatar, kokey, john el, Glenn, Russ at sa iba pa..hehehe Keep the comments coming! hehe

_________________________________________________________________________________

Nagising na lang ako na dinidilaan na ng isang aso. Panaghinip lang pala ang lahat nang iyon. Pero masarap sa pakiramdam. Kahit sa panaghinip lang naramdaman ko pa rin ang pagmamahal. Pero bakit sa dinami dami ng taong pwede kong mapanaghinipan ng ganon, bakit si Rolly pa? 

Kinapa ko ang aking dibdib at naghanap ng kasagutan dito. “Haist! Sana nga!”sabi ko sa aking sarili. Ngumiti ako’t nagsimula ng umuwi. 

Pagdating ko ng bahay ay sermon na naman ang inabot ko. Saan daw ako natulog. Keso daw natututo na akong gumala at sumuway sa kanilang mga utos. Mga ganoong paratang na wala namang katotohanan. At gaya ng nakagawian ko na, labas masok lang sa aking tenga ang kanyang mga sinasabi. Ayaw kong masira ang ganda ng araw ko ngayon. 

Masigla akong naglinis ng bahay at nagluto. Pagkatapos ay naghanda na ako para makapasok na. 

“Mr. Matienzo, I would like to tell you that you’re one of the candidate for Cum laude. Congratulations.” Balita sa akin ng aking guro pagkatapos ng Orientaion para sa Graduation day. 

At dahil sa sobrang tuwa at kabiglaan, bigla ko na lang niyakap ang aking guro nang sobrang higpit. “Thank you sir. Thank you.” Sabi ko dito nang di pa pinipigtas ang pagkakayakap ko sa kanya. 

Isang araw, bago ang deadline ng bayaran ay sobrang gaan ng aking pakiramdam dahil pinahiram din ako ng aking guro nang pandagdag para sa aking graduation fee na hiniram ko kay Aling Lita at galing sa aking konteng ipon. 

Habang naglalakad pauwi sa bahay ng aking tiyahin, napakaraming positibong bagay ang nagsalimbayan sa aking utak. Ngayong matatapos na ako sa aking pag-aaral, tiyak na magbabago na ang takbo ng aking buhay. Makakakain na rin ako ng masasarap na pagkain. Makakasuot ng mga pinapangarap kong suoting mga damit dahil malakas ang aking paniniwalang makakahanap agad ako ng magandang trabaho dahil matatapos ako ng may karangalan. And speaking of karangalan, iniisip ko pa na maiiahon ko din sa kahirapan ang aking tiyahin na kahit na ganun ka kuripot at ganun na lamang ang trato sakin ehh di ko pa rin maiwasan na bahagian ko sila kung ano man ang mayroon ako. Hindi man sila sa akin naging mabait, atleast bilang pagtanaw man lang ng utang na loob. At siguro din naman ay magbabago na ang kanilang pakikitungo sa akin kung magkaganon. 

Pagdating ko sa bahay ay dire diretso ako sa aking kwarto. Tinungo ko ang aking damitan upang kunin ang pambayad na aking inutang at inipon para sa aking graduation fee. Laking gulat ko na lamang na di ko makita duon ang isang libo’t dalwang daan na aking inipon at inutang para sa aking graduation fee. Iwinagwag ko na ang lahat ng damit. Wala. Hinanap ko na rin sa sisidlan ng aking silid. Wala rin. Sa ilalim ng unan, ng kama, sa kahon ng mga libro. Wala rin! Talagang wala. 

“Ano bang hinahanap mo dyan?”tanong sa akin ng aking tiya na kanina pa pala nakatanghod sa akin sa may pinto ng aking silid. 

Bigla akong naharap dito. “Ti-tiyang,.. yung ano ko po… yung pambayad ko sa graduation fee..nawawala”. kanda-utal-utal at mangiyak ngiyak kong sabi dala ng sobrang kalituhan at pag-aalala. 

“Talagang hindi mo makikita yun diyan dahil kinuha ko muna. Due date ngayon sa kuryente. Pinambayad ko muna para hindi tayo maputulan.” 

Iyon na lamang at biglang nagdilim ang aking paningin. Nilamon na ako ng kadiliman, poot at galit ang aking pagkatao. Dinampot ko ang nagkalat na bolpen sa sahig. Bigla naman nagtatakbo sa labas ang aking tiyahin sa nakitang kademonyohan na umalipin sa aking katauhan. Hagad ko siya at nakitang humihingi ng tulong sa aking tiyuhin. 

Para akong binuhusan ng malamig na tubig noong pigilan ako ng aking tiyuhin sa balak ko sanang gawin sa aking tiyahin. Pero nagpupuyos pa rin ako sa galit habang umiiyak. 

“Ikaw bakla ka! Ano yang ginagawa mo? Balak mong patayin ang tiya mo..ha? Wala ka na ngang silbi dito yan pa ang ginagawa mo kapalit ng pagpapatira namin sayo dito? Wala kang hiya. Lumayas ka dito.!” Nagpupuyos din sa galit na sa sambit sa akin ng aking tiyuhin pagtapos niya akong sapakin. 

“Wow naman!.. alam nyo ang hirap ko bago ako makaipon ng ganung halaga. Tapos kukunin lang ninyo ng ganun ganun na lang? Para yun sa graduation fee ko! At isang bakla? Ibubulyaw mo ngayon ang kabaklaan ko? Bakit tiyo? Hindi nyo ba naaalala ang mga pinaggagagawa mo sa akin noong bata pa ako? Diba ikaw ang nagturo sa akin ng kabaklaang ito. Kung hindi mo lang sana ako ginanon eh magiging bakla ba ako?” pagpupuyos sag alit kong sambit dito. 

-----

Umalis noon si tiya upang magtinda sa palengke. Nagtitinda kasi ito ng mga gulay doon. Ang tiyuhin ko at ako na lang ang laging naiiwan sa bahay. 

Dahil sa bata pa nga ako ay sa tiyuhin ko iniiwan ang mga gawaing bahay na mabibigat gaya ng pagiigib ng tubig at sa akin naman ang paglilinis ng bahay tuwing siya ay aalis. 

Dahil sa tamad ang aking tiyuhin ay sinisuhulan lang ako niyan ng limang piso para ako na lang daw ang mag-igib. At sya, ayun sa kabilang kanto nakikipag-inuman. 

Isang araw, katatapos ko lang mag linis ng bahay ay tinawag ako ng aking tiyuhin. “Hilutin mo nga ako.”utos sa akin nito. Di ko man alam ang gagawin dahil hindi ko alam manghilot ay sumunod pa rin ako dito. 

Naka hubad siya ng pangitaas at pambasketball na shorts ang gamit nya pambaba. Nakadapa ito. Sumampa ako sa kanyang pwetan at inisil-pisil ko ang kanyang likod.”Diinan mo pa”saad nya sa akin. Agad naman akong suminod dito. Baby oil noon ang gamit ko para mas madali ko siyang mahilot dahil madulas ito. 

“Ahh. A-ang sarap naman. S-sing pa-aahh!” impit na ungol na narinig ko sa aking tiyuhin noong nakukuha ko na ang pagmamasahe at ginagalingan ito. Diniinan ko pa lalo at lalo ko pang ginalingan ang paghihilot. Buong likod at kamay nahilot ko na. 

“Sa may bandang pwetan naman Ramil. Dyan sa ilalim ng balakang, hilutin mo dyan. Masakit kasi yang parting yan eh.”sabi sa akin ng aking tiyuhin at sumunod naman ako dito.Mula likod pababa ng kanyang balakang ay hinilot ko ito. Naging sunodsunuran lang ako sa pinag-uutos sa akin ng aking tiyuhin. 

Akala ko ay tapos na akong maghilot sa kanya pagkatapos kong mahilot ang kanyang buong likod at kamay. Tumihaya ito sabay sabing “dito naman sa dibdib”. Sumunod naman ako dito at hinilot siya nang naka pwesto sa gilid ng kama. Nilagyan ko muna ang aking palad ng langis at nag umpisang hilutin ang aking tiyuhin. 

Hinawakan niya ang aking kamay at sinabing “dito ka pumuwesto” turo niya sa inupuan ko kanina, yun nga lang nakatihaya siya kaya ang kanyang bukol ang aking uupuan. Hindi ako umimik at nagsalita. Tumalima na lang ako dito. Nanginginig ako’t nagsisimula nang pawisan. 

Hilot hilot ko siya at nakakaramdam ako ng paninigas ng kayang alaga sa aking pwetan. Hindi ko ito inintindi at minamadali na ang aking ginagawa para matapos na ito. 

“Baba mo pa ng konti”sabi sa akin ng aking tiyuhin. Nanginginig talaga ako at alam kong dama din niya ang panginginig ng aking mga kamay. ibinaba ko pa sa parte ng pusod. “Ahhhhhh!..” biglang ungol ng aking tiyuhin noong madapo ako dito. 

“Baba mo pa! Dali!..” utos niya sa akin. Pinaalis muna niya ako sa aking kinauupuan. Kala ko ay tapos na. Pero nakita ko itong naghubad ng kanyang pambaba at agad na bumalik sa pagkakatihaya sa kama. Kita ko ang kanyang naghuhuminding alaga. Mala sawa ito kalaki at ang tigas. Tayong tayo. Pumikit na lang ako sa kaba. 

“Bakit ka nakapikit dyan? Ngayon ka lang ba nakakita nito?” sabi niya sa akin sabay kuha ng aking kaliwang kamay at pinahawak sa matigas niyang sandata. Ang init nito. Tumitibok tibok pa ito. 

“Yan naman ang hilutin mo. Pinupulikat ata ehh”dagdag pa niya sa akin. 

“H-ha?”ang aking tanging nasambit dahil sa kalituan at pangamba. 

Nahihiya ako. Nanginginig. Nagsimula na akong pisil-pisilin ito dahil hindi ko naman alam ang gagawin. “Itaas baba mo lang. Aaahhhh..”sabi niya sa akin sabay ungol. Tinaas baba ko nga ito. Kita ko sa mga mata ng aking tiyuhin na nasasarapan siya dahil sa kanyang mga halinghing at pikit mata pa ito habang paminsan minsan ay kinakagat ang pang ibabang labi nito. 

Mga ilang minuto din ang nagdaan. Nangangalay na ako at huminto. 

“Tiyo, tama na po.Nangangalay nap o ako ehh” pakisuyo ko dito. 

“Sige.” Mabilis niyang pagtugon sa akin. Agad akong tumayo at nang akmang lalabas na sana ako ng silid ay pinigil ako nito. 

“Subo mo na lang”dugtong pa niya sa akin habang hawak ang aking mga kamay. 

“Ha? Diba po masama po yan? Di po ako marunong.”sabi ko dito ng naginginig ang tuhod at boses. 

“Nakakain ka naba ng lollipop?”tanong niya sa akin na di ko makuha ang kanyang pinupunto. 

“Oho nakakain na po ako.”sabi ko sa kanya na naguguluhan pa rin. 

“Ganun lang ang gawin mo” 

“Ayaw ko po.”sabi ko sa kanya na naginginig pa rin ang boses. Di ko alam ang gagawin. Nanlalamig ako. 

“Sa ayaw mo man at sa gusto. Isusubo mo to! At wag na wag kang magtatangkang magsumbong sa tiya mo kundi lagot ka sa akin.”saad niya sa akin ng mataas ang boses. 

Tumalima na lang ako dahil ayoko masaktan. Hinawakan ako sa aking batok ng aking tiyuhin at isinubsob sa kanyang pagkalalaki. Hindi pa man ako nangangalahati sa pagkakasubo, nabibilaukan na ako sa laki ng kanyang sandata.Magkahalong sipon, luha at laway na ang naghalo-halo na tumutulo sa ari ng aking tiyuhin. Sarap na sarap ang aking tiyuhin sa aking ginagawa. Nakita ko siyang lumiliyad liyad pa habang humahalinghing. “Ahhhh.. sige paahhh”. 

“Dilaan mo nang parang lollipop. Wag mong ilapat ngipin mo” sabi niya sa akin. Habang tinitingnan siya, itinaas baba ko muna ang kanyang malaking sandata dahil ngawit na ang panga ko. 

Dinilaan ko nga ito at sinupsop na parang lollipop. “Ahhhh. A-ang ssaaarraaaappp. S-sigeh paahh” sabi nito sa akin. “Bilisan mooohh!”dagdag pa nito na aminoy nagdidiliryo na sabay hawak naman sa aking ulo upang isubsub pa ako sa kanyang malaking sandata. Pinipilit kong ilayo ang ulo ko dahil nabibilaukan na ako. Yung mga muscles niya sa dibdib naka flex at yung kanyang mga hita medyo iniipit na ang ulo ko ulo ko. Hindi na ako makahinga… sabay sabi niya “eto naaaa… lalabas naaaaa”. Nasa bunganga ko ang kanyang kaselanan kaya wala ako’ng choice kundi lunukin na lang ang tamod niya noong labasan ito. Ayaw tumigil hanggang tumutulo na sa gilid ng bibig ko kasi ang dami talaga. AHHHHHH, uhhhhhhhmmmm, uuuuhhggghhhh nangingisay-ngisay pa siya sa sarap. 

“Ang sarap! Sa susunod ulit. Hilutin mo ulit ako” sabi niya sa akin matapos na manlambot ang kanyang pagkalalaki sa aking bunganga. 

At iyon nga ang nangyari. Halos lingo lingo naming ito gigawa kapag nasa palengke ang aking tiyahin. Hindi daw kasi siya pinapascore ni tiya kaya’t kesa daw mambabae pa sya eh ako na daw lang pagtatyagaan niya. Noong una ayaw ko talaga pero hinahanap ko na ito kinalaunan.Kaya ginagawa naming ito ng aking tiyo kapag may pagkakataon kami. 

----------- 

Taking-taka naman na rumihistro sa mukha ng aking tiyahin ang isiniwalat kong balulastugan ng aking tiyuhin. Ngunit pilit pa rin na tinatanggi ng aking tiyuhin ang kanyang ginawa. 

Pinaghahampas ng aking tiyahin ang aking tiyuhin sa nalaman niya. Kasabay ko ay pinalayas din niya ito. Ngunit nagmaka awa naman ang aking tiyuhin at pinabalik sya rito. At ako? Hindi alam kung saan pupunta noong mga panahong iyon. Sinubukan ko na rin kay Aling Lita at nagmakaawang kung pwede sana ako makituloy duon ngunit hindi na daw niya kaya pang magpalamon ng isa pang tao at masikip din daw ang kanilang tahanan para ako ay makidagdag pa. 

Tuliro. Umiiyak. Nagpatangay na lang ako kung saan man ako dalhin ng aking mga paa hanggang sa nabungaran ko na lang na nasa waiting shed na ako kung saan ko dati dinadalhan ng pagkain si Lola Alissa. 

Ilang linggo ang nagdaan at nagpalaboy laboy na lang ako at namalimos dahil wala talaga akong mapuntahan. Hindi na rin ako pinagtinda pa ni Aling Lita dahil sa udyo ng aking tiyahin dito. Hindi na din ako naka akyat sa entablado kung saan ay magtatapos sana ako ng may karangalan. Sayang lang lahat nang aking mga pinaghirapan upang makatapos lang. Ngunit sa kahuli-hulihan ay dito ako bumagsak. Wala na. Wala nang bukas na naghihintay para sa akin. Patapon na ang buhay ko’t gusto ko na itong wakasan. Hindi ko na kaya ang lahat ng ito. Minsan nagpupunta ako sa simbahan upang magdasal ng taimtim at sa mga panahong hindi ko na alam ang aking gagawin ay nagpupunta ako dito. Nananalangin pa rin at umaasa na sa kabila ng hirap at pagdurudsa na tinatamasa ko ngayon ay may pagbabagong darating. Ipinasawalang bahala ko na lang sa itaas kung ano man lahat ng kanyang plano para sa akin. 

Isang gabi, katatapos ko lang magpunta sa simbahan upang manalangin. Namalimos ako sa labas ng simbahan at nakitang papasok ang dati kong kaklase. Sa pagkakataong iyon ay hindi ko alam ang aking nararamdaman. Nagtago ako sa likod ng simbahan upang hindi nila ako makita dahil sa sobrang kahihiyan at awa para sa sarili. Hindi ko inaasahan na sa ganitong kalagayan ko nila ako makikita. 

Sa pagtatago kong iyon ay hindi ko nalaman na may mga tao pala sa aking likuran. Mga rugby boy na kasalukuyang humihithit ng rugby na nakalagay sa isang supot ng plastik. Agad naman nila akong kinorner. Inusisa mula ulo hanggang paa. Parang kumikilatis lang ng magandang manok na panabong. Hindi ako makapagsalita o makagalaw sa aking kinatatayuan. Nanatili akong estatwa. Narinig ko na lang ang isa sa kanila na nagsabing “Pwede!.” Hindi ko malaman ang kanyang pinupunto ng kanyang sinabi. Kinakabahan ako’t di alam ang gagawin. Kung kakaripas ng takbo o manlalaban. 

Lumapit sa akin ang isang lalaki. Matangkad ito, maitim, puro tigidig ang mukha at mapula ang mga mata. Bakas sa kanyang mga balat ang madaming peklat. Sa pagkakaalam ko ay siya ang pinuno ng kanilang grupo kung ano mang grupo ang may roon sila. Mangisingisi naman ang lalaki sa pagkakalapit habang ako ay tinititigan. Hinimas nito ang aking pwetan kaya ako ay napaigtad at sinampal ko siya ng malakas. 

“Hmmn. Palaban ahh”sabi nito sa akin sabay bitaw ng malakas na suntok sa aking sikmura. Namilipit ako sa sakit. Napaupo. “Wag ka na kasing pumalag”dagdag pa niya sa akin. Habang ako ay namimilipit ay bigla namang nagkagulo. May dalawang lalaking tumulong sa akin. Hindi ko na pinansin kong sino man iyon. Nagrambulan sila. At nang ako ay makabawi ay tumulong na rin upang ipagtanggol din ang aking sarili at tulungan sila sa laban n asana ay ako lang. Napuruhan ako nung isa sa may panga dahilan ng pagkawala ng aking malay-tao. 

Pungas pungas ang aking mga mata at inaaninag kung nasaan ako. Hindi ako makatayo o makagalaw ng maayos dahil sa sakit ng katawan. Nasa isang silid ako nakahiga. Alam ko kung anong klaseng silid iyon. Silid pangmayaman. Kulay puti ang lahat ng pintura ng silid na iyon at ang mga kagamitan naman, pwera sa higaan na puti din, ay halos lahat ay kulay itim. Ang gara tingnan. 

“Sino kaya ang nagdala sa akin dito? Sino kaya yung dalwang lalaking tumulong sa akin? Nasaan ako? Bakit ako nandito? Kalian pa kaya ako nandito?” Mga katanungan na gumugulo sa isip ko. 

Habang nasa ganon akong pag-iisip, nakita ko namang bumukas ang pinto. Iniluwa nito ang isang lalaki. 

“Okay ka na? Dinalhan kita ng makakain. Alam kong gutom ka. Uminom ka na rin ng gamot pagkatapos mong kumain at magpahinga para manumbalik ang lakas mo.” Sabi sa akin ng isang lalaki habang papalapit sa hingaan kung saan ako naroon. 

“Nasaan ako? Sino ka? Anong ginagawa ko dito? Bakit ako nandito?” sunod sunod na tanong ko dito. Sa halip na sumagot at ngumiti lang ito. “Di ka ba muna magpapasalamat”balik na tanong niya sa akin habang sapo niya ang kanyang baba at ininat ang kanyang katawan na para bang nasasaktan. 

Ngayon ko lang napansin na gwapo itong taong to. Matangkad, balbon na nagpadagdag appeal naman sa makinis at maputi niyang balat. Pantay din ang kanyang mapuputing mga ngipin na makikita mo kung ngingiti ito ng napakatamis gaya ng ginawa niya kanina. Singkit ang mga mata nito. Na tinakpan naman ng black eye pero gwapo pa rin. “Teka! Blackeye? Bakit sya may blackeye? Siya ba ang tumulong sa akin kanina noong minamanyak na ako nung mga rugby boy? Siya nga!”sabi ng aking isip. 

“Salamat”matipid kong sagot. Napayuko na lang ako sa hiya. 

“Wala yun.”sabi niya sa akin habang masuyo akong tinitingnan. “A-ako nga pala si…s-si..”Nauutal na parang nahihiya at di sigurado kung magpapakilala ito. 

Itutuloy…