Saturday, October 29, 2011

After All Chapter 18

Maraming salamat sa patuloy na pagsuporta sa aking akdang AFTER ALL. Eto na po ang Chapter 18 at sana ay magustohan nyo.. HAGANG DITO NALANG MUNA DAHIL AKO AY MAGLALASING!!! :D ingatz tayo lageh…. Zildjian


Rover, Lilee, Rue (Katanashi no Rue the formless Cat.), R. J, Khief, Mcfrancis, Pink 5ive (Great Pink 5ive), Jayfinpa (Ayan na ayos ko na), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta,Kristoffshaun, Migz, Icy, Billy, Ran(Randolf), Roman (roohmen), Mike, ICE, Ros Magno,Doormouse (ang cute nang pangalan),SF GIANTS,Jayson13,Jhe Ehm,Zenkie,Xndr,Beucharist,Rheinne,Robert_mendoza94@yahoo.com,rstjr029,J.V, Tam, Fayeng, Dave17, kianTT, Rei, Sherwin, Louie@DXB, Coffee Prince, Cugertz, Jefofotz (jeffrey Paloma, Ram, Cedric, kokey (Ayan ah di ko na nakalimutan isama ka :D), jekxaranza@gmail.com,XNDER,VINZ24,jasper.escamillan,IAN,Ernes aka jun, CUPIDO (Ang makwela kong chatmate) at sa mga Anonymous at Silent Readers salamat guys.


DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

Friday, October 28, 2011

After All Chapter 17


Maraming salamat sa patuloy na pagtangkilik sa AFTER ALL. Sana ay wala po akong nakalimutang pangalan na naisulat. Pasensya na kung nahuli sa pinangako kong oras nang paguupdate nito dapat early in the morning ito ipopost pero ito na naman kaya HAPPY READING NALANG GUYS!


Rover, Lilee, Rue (Katanashi no Rue the formless Cat.), R. J, Khief, Mcfrancis, Pink 5ive (Great Pink 5ive), Jayfinpa (Ayan na ayos ko na), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta, Kristoffshaun, Migz, Icy, Billy, Ran(Randolf), Roman (roohmen), Mike, ICE, Ros Magno,Doormouse (ang cute nang pangalan),SF GIANTS,Jayson13,Jhe Ehm,Zenkie,Xndr,Beucharist,Rheinne,Robert_mendoza94@yahoo.com,rstjr029,J.V, Tam, Fayeng, Dave17, kianTT, Rei, Sherwin, Louie@DXB, Coffee Prince, Cugertz, Jefofotz (jeffrey Paloma, Ram, Cedric, CUPIDO (Ang makwela kong chatmate) at sa mga Anonymous at Silent Readers salamat guys.


Jefofotz – Salamat sa pag Advertise mo ng blog ko sa site mo.. mwah mwah mwah!!!! :D


DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

Wednesday, October 26, 2011

After All Chapter 16

Salamat sa patuloy na pagsuporta sa AFTER ALL guys.. Hindi ko akalain na aabot ng 46 comments ang chapter 15 at ngayon inihahandog ko sa inyo ang Chapter 16 ng After All. Bago lang lahat gusto kong isa-isang pasalamatan ang mga taong walang sawang nagbibigay ng kanilang komento na sina -


Rover, Lilee, Rue (Katanashi no Rue the formless Cat.), R. J, Khief, Mcfrancis, Pink 5ive (Great Pink 5ive), Jayfinpa (Ayan na ayos ko na), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta, Kristoffshaun, Migz, Icy, Billy, Ran(Randolf), Roman (roohmen), Mike, ICE, Ros Magno, Doormouse (ang cute nang pangalan), SF GIANTS, Jayson13, Jhe Ehm, Zenkie, Xndr, Beucharist, Rheinne, Robert_mendoza94@yahoo.com, Rstjr029, J.V, Jefofotz (jeffrey Paloma, Ram, Cedric, CUPIDO (Ang makwela kong chatmate) at sa mga Anonymous at Silent Readers salamat guys.


DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

Monday, October 24, 2011

After All Chapter 15

Maraming salmat sa walang sawang pagsuporta nyo sa pangalawang gawa ko. Ito na po ang chapter 15 ng AFTER ALL. Gusto ko rin pong pasalamatan ang mga taong walang sawang nagbibigay nang kanilang komento sa bawat chapter na sina.


Rover, Lilee, Rue (rue rue your boat), R. J, Khief, Mcfrancis, Pink 5ive (Great Pink 5ive), Jayfinap (Ang idol ko), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta, Kristoffshaun, Migz, Icy, Billy, Ran(Randolf), Roman (roohmen), Mike, ICE, Ros Magno, Kay Anonymous (na nagcomment sa chapter 14), CUPIDO (Ang makwela kong chatmate) at sa mga Silent Readers salamat guys.
Jefofotz (Jeffrey Paloma) – Salamat sa pagmamarathon mo sa The Right Time at sa After All biruin mong nagawa mo yon nang dalawang gabi lang di ka rin adik noh? HAHAHAHA


DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

Saturday, October 22, 2011

After All Chapter 14

Rover, Lilee, Rue (Flame dragon ni Recca), R. J, Khief, Mcfrancis, Pink 5ive (na talagang natuwa ako sa comment nya sa BOL), Jayfinap (Ang idol ko), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta,Kristoffshaun,Migz,Icy,Billy,Ran(Randolf), Jefofotz (jeffy Paloma) at Mike. - Salamat sa mga comment nyo guys.. :)


DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.
___________________________________________________

Thursday, October 20, 2011

After All Chapter 13



Rover, Lilee, Rue (Flame dragon ni Recca), R. J, Khief, Mcfrancis, Pink 5ive (na talagang natuwa ako sa comment nya sa BOL), Jayfinap (Ang idol ko), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta,Kristoffshaun,Migz,Icy,Billy,Ran(Randolf)


Rheinne,J.V,Jayson13,Dave17,Roman(roohmen),Zenkie(ayan di na ako mag kakamali),Dada,JM,The Who, Darkboy13,Rei,Pink 5ive, Rstjro29,Beucharist,Psalm,Nate_dominique, Wastedpup,itzjakepaul,Ian,Dennnis,Vinz,EUS,ICE at sa mga anonymous at Silent Reader..


DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.
___________________________________________________

Tuesday, October 18, 2011

After All Chapter 12

Rover, Lilee, Rue (Flame dragon ni Recca), R. J, Khief, Mcfrancis, Pink 5ive (na talagang natuwa ako sa comment nya sa BOL), Jayfinap (Ang idol ko), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta,Kristoffshaun,Migz,Icy,Billy, Jasper, Ran (Randolf) – salamat sa mga comment nyo sa blog ko..


Rheinne,J.V,Jayson13,Dave17,Roman(roohmen),Zenkie(ayan di na ako mag kakamali),Dada,JM,The Who, Darkboy13,Rei,Pink 5ive, Rstjro29,Beucharist,Psalm,Nate_dominique, Wastedpup,itzjakepaul,Ian,Dennnis,Vinz at sa mga anonymous at Silent Reader..


DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.
___________________________________________________

Sunday, October 16, 2011

After All Chapter 11

Ito na po ang chapter 11 ng AFTER ALL sana magustohan nyo ang chapter na ito. Muli gusto kong pasalamatan ang mga taong walang sawang nag bibigay nang komento na talaga namang nagbibigay gana sa akin na ipagpatuloy ang pagsusulat.


Rover, Lilee, Rue (Flame dragon ni Recca), R. J, Khief, Mcfrancis, Pink 5ive (na talagang natuwa ako sa comment nya sa BOL), Jayfinap (Ang idol ko), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta,Kristoffshaun,Migz,Icy,Billy,Ross Magno, Dada,Russ, Ram (si Baby Ram ni Ace) – Salamat guys sa pagbibigay komento nyo sa blog ko.


Rheinne,J.V,Jayson13,Dave17,Roman(roohmen),Zenkie,Zekie,JM,The Who, Darkboy13,Rei,Pink 5ive, Rstjr029,Beucharist,Psalm,Nate_dominique, Wastedpup,itzjakepaul,Ian,Ged,Mico,Godric at sa mga anonymous at Silent Reader.


DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

___________________________________________________

Thursday, October 13, 2011

After All Chapter 10 (For Randolf)

Alam kong bukas pa dapat naka schedule ang pagpost ko nang chapter 10 pero dahil sa isang importanteng kaibigan kaya napaaga ito.


Gusto ko po sanang hingin ang tulong nyo sa pamamagitan nang dasal para sa kaibigan ko na si Randolf (Ran) na taga subaybay din nang storyang ginawa ko na ngayon ay nag susuffer sa sakit na Cancer. Tama po. May Cancer sa Brain si Randolf na kanina ko lang nalaman nung umuwi ako galing sa inuman. Nabasa ko sa fb ko na may pinost sya na nakatag sa amin na mga kaibigan nya. Mukha pong sumusuko na si Randolf siguro ay hindi na nya kayang tiisin pa ang sakit. Alam naman nating lahat na ang cancer sa brain ang pinaka painful sa lahat nang cancer at masyado pa pong bata si Ran para makayanan nya ang sakit na hatid nito. 22 years old palang po si Ran sobrang bata pa nito.


Randolf pasa sa iyo ang chapter na ito.. Don’t lose hope kaya mo yan! Sorry kung nagtampo ako sayo dahil sa alam mo na.. >.<


DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

___________________________________________________

Wednesday, October 12, 2011

After All Chapter 09

Maraming salamat sa mga taong walang sawang nag babasa  every chapter nito. Ito na po ang chapter 9  sana magustohan nyo. Simula na po nang mahaba habang mga chapters sa AFTER ALL.


Rover, Lilee (Mama bear), Rue (Flame dragon ni Recca), R. J, Khief, Mcfrancis, Pink 5ive (na talagang natuwa ako sa comment nya sa BOL), Jayfinap (Ang idol ko), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta,Kristoffshaun,Migz, at Icy salamat sa mga comment nyo sa blog ko..


Rheinne,J.V,Jayson13,Dave17,Roman(roohmen),Zenkie(ayan di na ako mag kakamali),Dada,JM,The Who, Darkboy13,Rei,Pink 5ive, Rstjro29,Beucharist,Psalm,Nate_dominique, Wastedpup at sa mga anonymous at Silent Reader.. ang mga taong walang sawang nag comment sa BOL..

Monday, October 10, 2011

After All Chapter 08

Maraming salamat sa mga taong patuloy na nagbibigay nang suporta nila sa storyang ito na sina.


Rover, Lilee (Mama bear), Rue (Flame dragon ni Recca), R. J, Khief, Mcfrancis, Pink 5ive (na talagang natuwa ako sa comment nya sa BOL), Jayfinap (Ang idol ko), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta,Kristoffshaun,Migz, at sa mga Silent Readers ko sana mag iwan naman kayo ng comment sa susunod.. :)


DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.
___________________________________________________



Habang nasa banyo muli kong naalala ang sinabi ni Dorwin nung magkaroon kami nang oras na makapag usap sa loob ng CR.


“You already know what I want. You can either do what makes me happy or choose to disappoint me.” Ngayon alam ko na kung ano ang ibig sabihin nya sa sinabi nyang iyon. Sisiguraduhin kong hindi lang ikaw ang sasaya sa laro mong to Dorwin. Wika ko sa aking isip.


Pinagiisipan ko ang mga gagawin kong hakbang para sa laro namin ni Dorwin hindi ako papayag na sakanya papabor ang sitwasyon. Nag isip ako nang mga gagawing hakbang para maging paborable sa akin ang sitwasyon. Napangisi ako sa aking mga naisip.


Agad kong tinapos ang aking paliligo sinadya kong hindi punasan ang katawan ko para lalong ma ulol sa akin si Dorwin. Naalala ko pa ang sinabi sa akin nang huling babae na nakatalik ko sa manila.


Mas hot kang tingnan kung may mga butil kapa nang tubig sa bandang dibdib mo. Mas lalong nakakadagdag sa akin nang libog.


Napangiting aso ako sa ala-alang iyon. Lumabas ako nang banyo at nakita ko si Dorwin na nakahiga sa kanyang kama. Wala na itong pangitaas nakapantalon nalang ito habang padapa na nakahiga. Nang maramdaman nito ang aking presensya napabalikwas ito nang higa sa kama sabay bigay nang namamanghang tingin.


“Ready kana ba?” Tanong ko sa kanya na may pilyong ngiti.


Kita ko sa ekspresyon nang mata nito ang kaba at excitement. Pano ba yan Dorwin mukhang ako ang unang nakapuntos. Ang wika ko sa aking isip na hindi parin tinatangal ang pamatay kong ngiti.


“Ma-maliligo muna ako.” Kinakabahan nitong sagot sa akin.


Aktong tatayo na sana sya sa kama nang bigla ko syang pigilan. Sinadya kong luwagan ang pagkaka hapit nang tuwalya sa aking bewang para palabasin na kusa itong natangal. Mas lalong na ulol si Dorwin nang muli nyang masilayan ang kahubdan ko.


“Hindi na kailangan.” Ang pabulong kong sabi sa kanya at sinadya kong dampian ng aking labi ang kaliwang tenga nya.


Para itong tuod na nastatwa sa kanyang kinalalagyan at hindi makapag react. Yon talaga ang balak ko ang painitin sya masyado at sabikin sya sa akin para matupad ang mga  planong nabuo sa aking isip habang naliligo.


“Red this is not what I wanted.” Ang nasabi nito bigla sa akin. Alam kung nag papakipot lang sya kaya naman binigyan ko nang mga damping halik ang leeg nya na naging dahilan ng pagkawala nang kontrol nito sa sarili. Dahan dahang naglakbay ang kamay nito sa katawan ko. Hinayaan ko lang sya sa ginagawa nya.


“Di ba ito ang gusto mo?” Tanong ko sa kanya habang dinidilaan ko ang kanyang kaliwang utong. Napapaungol si Dorwin sa ginagawa ko doon palang alam kung panalo na ako. Mas lalo akong ginanahang laruin sya.


“O-oo.” Sagot nito sa akin. Lihim akong napangisi. Bigla kong itinigil ang ginagawa ko sa kanya napamulat sya nang mata at binigyan ako nang nagtatakang tingin.


“Before we do this I have my conditions.” Sabi ko rito at dinampian ko sya nang halik sa labi.


“A-ano naman yon?”


Inilapit ko muna ang mukha ko sa bandang tinga nya.


“Nag kaproblema kami sa bahay I need a place for the mean time.” Ang pabolong kong sabi gamit ang nanunukso kong tinig.


“Walang problema. You can stay here with me if you want.” Sagot nito sa akin.


Napangisi ako sa aking narinig. Binigyan ko sya nang isang mainit na halik, isang halik na mas lalong makadaragdag sa pagnanasa nya sa akin. Nang maramdaman kong nagugustohan nya ang halik ko ay muli akong tumigil at nagsalita.


“No strings attached. Hindi mo pakikialaman ang mga gagawin ko.”


Kita ko ang ang pagaalangan sa mata nito pero dahil sa ibayong libog nawalan na ito nang kakayahang magisip at napatango nalang. Ngayon sigurado na ako na sa mga palad ko na umiikot si Dorwin.


Pinagpatuloy ko ang pagroromansa sa kanya. Mga impit na ungol ang namumutawi sa mga labi nito habang pinagsasawaan kong laruin ang kanyang magkabilang utong. Bigla nya akong inihiga at sya naman ang pumatong sa akin. Ginawa nya lahat nang mga ginagawa ko sa kanya kanina. Hindi ko maitatanggi na nageenjoy din ako sa ginagawang pagdila ni dorwin sa katawan ko. Lalo na nang bumaba sya sa parte nang pusod ko at linaro laro ito. Napapaliyad ako sa sensasyon na bigay nang dila nya sa akin. Aktong bababa na sya sa tayong tayo ko nang pagkalalaki nang hawakan ko ang ulo nya at hinila ito pataas hanggang sa magtama ang aming paningin.


Kita ko ang pagkabitin at pagtatanong sa kanyang mga mata.


“What?” Tanong nito sa akin.


“Im not done with my conditions yet.” Sabay bigay nang pilyong ngiti.


Napakunot ito nang noo.


“Hindi malalaman nang barkada ko specially Ace ang lahat nang ito pati na rin ang pagtuloy ko sa bahay mo.” Sabi ko rito.


“Okey, yon lang pala.” Aktong hahalikan nya ako nang pigilan ko sya gamit ang kaliwang kamay ko.


“Not yet.” Sabay bigay nang nakakalokong ngiti. “Buburahin mo lahat nang mga pictures ko dyan sa CP mo.” Dagdag ko pang sabi dito.


Agad nitong hinugot ang CP nya sa kanyang bulsa at pinakita sa akin ang pagbura nya nang mga larawang kinuha nya nung unang tagpo namin. Kahit matalino ka hindi ka makakatakas sa kamandag ko. Wika ko sa aking isip sabay bigay ng nakakalokong ngiti.


“And lastly. Ako ang masusunod kung kelan tayo magtatalik.”


Tango lang ang isinagot nito sa akin sabay bigay nang marubdub na halik. Halik nang pagkasabik at pagnanasa ang naramdaman ko. Ginantihan ko ang halik nito habang ang mga kamay nya ay nilalaro na ang kanina pa nagwawala kong pagkalalaki. Muli akong pumatong sa kanya tinangal ko ang maong at brief nito nang sabay.


Napatingin sya sa akin na may pagtataka. Ngisi lang ang naging sagot ko sa kanya sabay sampay nang dalawa nitong binti sa aking balikat.


“Hi-hindi pa ako handa sa ganito.” Ang kinakabahan nyang sabi sa akin.


“Di ba ito naman ang gusto mo?” Hindi ako makaramdam nang pagiingat para sa kanya katulad lang sya nang mga babaeng na biktima ko noon libog lang ang nararamdaman ko.


Tututol pa sana sya nang siilin ko sya nang halik na agad ko namang pinutol para dumura sa palad ko. Muli ko syang hinalikan habang ang isa kong kamay na may laway ay ipinahid ko sa aking pagkalalaki. Itinutok ko ito sa butas nya at biglaang ipinasok. Nakita kong napakagat labi si Dorwin at maluha luha sa sobrang sakit. Wala akong pakialam sa nararamdaman nya ang importante sa akin ay makapag palabas nang libog para makatulog na tutal nakuha ko na ang gusto ko.


“Red ayoko na hindi ko talaga kaya.” Ang sabi nito sa nagsusumamong tinig pero nagbingi-bingihan lang ako.


Mabilisan ko syang kinakadyot kita ko ang mga luhang dumadaloy mula sa kanyang mga mata pero hindi ako nag bigay nang kahit na kaunting pagaalala para sa nararamdaman nya. Ipinagpatuloy ko parin ang paglabas masok nang aking sanda sa kanyang kaloob looban hangang sa marating ko ang ika pitong gloria. Bumagsak lahat nang bigat ko sa kanya habang nakabaon parin ang medyo matigas ko pang pagkalalaki.


Nang kusa na itong mabunot ay nahigaya ako patihaya sa tabi nya. Bigla syang tumayo at tinungo ang CR umagaw nang pansin ko ang umaagos na pulang likido mula sa kanyang butas. 2-0 Ang nasabi ko sa aking isip bago tuluyang makatulog.

___________________________________________________


Hapon na nang magising ako wala nang Dorwin akong nakita sa aking tabi. Agad kong kinuha ang aking Cellphone at chenek kung may text ako galing sa mga kabarkada ko, at meron nga akong limang messages. Mula kay Carlo, Tonet at ang tatlong messages na natitira ay mula kay Angela.


Agad kong tinawagan si Carlo.

“Pare, pumunta ka raw sa bahay kahapon?” Ang bungad nitong sabi nang sagutin nya ang tawag ko.


“Oo pare, pero okey na tapos na ang problema ko.” Sagot ko rito habang may mga ngiti sa aking labi.


“Ahh ganun ba? Cge, pano kita nalang tayo mamaya sa bar. Saturday session nang barkada nandito na rin sina Ace at Rome pero di pa sigurado kung pupunta sila.”


Sa sinabi nito nabuhay muli ang aking pananabik na makitang muli si Ace. Matagal tagal na rin nang huli ko itong makita.


“Talaga?” Ang sabi ko na parang hindi makapaniwala. “Sige tawagan ko tatanungin ko kung pupunta sya.”


“Pare baka pagud pa yung dalawang yon. Tsaka…” Hindi nito magawang ipagpatuloy ang kanyang sasabihin.


“Tsaka ano?”


“Mamaya nalang natin yan pagusapan parekoy. Basta gusto ko magusap tayo mamaya.” Ang seryoso nitong sabi sa akin.


Lalo naman akong na curious sa sinabi ni Carlo. Gusto ko sana syang kulitin para sabihin nalang sa akin ngayon pero pinili ko nalang hintayin ang pagkikita namin mamaya.


“Sige pare, ikaw ang bahala. Paano, kita kits nalang tayo mamaya?”


“Sure.  Geh.” Sabay putol nito nang linya.


Nang matapos kaming magusap ni Carlo doon ko lang napansin na naka boxer shorts na pala ako. Wala akong maalala na nagsuot ako nang boxer short kanina pagkatapos naming magtalik ni Dorwin. Tumayo ako at tinungo ang banyo para maghilamos. Nang makaharap ako sa malaking salamin ay agad kong napansin ang isang sticky note na nakadikit dito.


Yang toothbrush na nakalagay sa bandang kanan ay sayo. Ilinagay ko narin ang mga gamit mo sa cabinet ko check mo nalang. Naka handa na rin ang pagkain sa baba kita nalang tayo mamaya sa bar.  Dorwin.


Napangisi ako nang matapos ko itong basahin. Ayos! May bahay kana my instant katulong kapa. Ang aking pilyong nasabi sa aking isip.


Pagkatapos kong magsipilyo ay agad kung tinungo ang kusina para kumain. Masarap ang hinandang ulam ni Dorwin adobong manok. Habang kumakain muli nanamang pumasok sa aking isipan ang maamong mukha ni Dorwin. Sa tuwing makikita kong nakangiti sya sa akin bumabalik sa aking ala-ala ang mga ngiti ni Ace nung panahon na tinutulungan ko sya. Hindi ko alam kung anong ngiti yon pero sigurado ako sa likod nang mga matatamis na ngiting iyon ay ang nagtatagong pait.


Agad kong iniwaksi sa isip ko ang mga bagay na iyon. Hindi pweding maawa ako kay Dorwin hindi sya ang taong dapat kaawaan pare-pareho lang sila mga manggagamit.


Tapos na akong kumain at maghugas nang pinagkainan ko. Habang nanunuod nang t.v pumasok sa aking isip ang tawagan si Ace para ikomperma kung darating ba sya mamaya sa bar. Sobra na akong sabik sa kanya gusto ko na ulit syang makita at gusto ko na ulit makita ang mga ngiti nya. Yung mga ngiting nakakapagpalawa lahat nang mga alalahanin ko.


“Red!” Ang malakas nitong bati sa akin.


“Kung makasigaw ka naman. Kamusta na Ace?” Halata sa boses ko ang sobrang saya dahil nakausap ko na ulit sya.

“Okey naman. Dito kami ngayon sa bahay nila Rome.” Masaya nitong pagbabalita sa akin.


“Ganun ba?” May himig nang lungkot kong sabi.


“Oo, Bakit bigla atang nag iba ang aura mo uto ka.”


“Wala naman na miss lang kita.” Pagsasabi ko nang tunay na nararamdaman ko.


“Naku!! Banatero ka talaga.” Ang Natatawa nitong sagot sa akin.


“Totoo naman ah! namiss talaga kita.” Paglalambing ko rito. Ito nalang kasi ang kaya kung gawin ang maglambing at idaan sa biro ang lahat. Mabuti na yon para hindi nya isipin na nasasaktan ako.


“Naniniwala na ako magtigil kalang.” Sabay bigay nito nang halakhak sa akin.


“Pupunta ba kayo mamaya sa bar?” Sabi ko rito nang maalala ang pakay ko.


“Hindi ata Red eh. Family day kasi namin bukas dadalhin ko si Rome para ipakilala sa pamilya ko.” Sa sinabi nyang iyon na durog ang puso ko ipapakilala ni Ace si Rome sa pamilya nya nakaramdam ako nang inggit kay Rome. Hindi ko namalayan na napaluha na pala ako at dahil sa takot na mahalata ni Ace ang impit kong pagiyak agad kong ibinaba ang tawag nang walang paalam sabay off nang Cellphone ko.


Ibayong pagkaingit ang naramdaman ko nang malaman ang balak ni Ace. Naiingit ako kay Rome sapagkat nasakanya na ang lahat. Isang pamilya na handa syang suportahan at si Ace na kahit ilang ulit na nyang nasaktan ay handa parin syang mahalin habang ako naman ay pilit na nanghihiram nang pagmamahal sa mga taong hindi ako kayang pagbigyan tulad ni Ace at nang mama ko.





Itutuloy:


Saturday, October 8, 2011

After All Chapter 07


Salamat ulit sa mga taong sumusuporta sa storyang to na sina
Rover, Lilee (Mama bear), Rue (Flame dragon ni Recca), R. J, Khief, Mcfrancis, Pink 5ive (na talagang natuwa ako sa comment nya sa BOL), Jayfinap (Ang idol ko), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta, Kristoffshaun, Migz, at sa mga Silent Readers ko sana mag iwan naman kayo ng comment sa susunod.. :)

DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblances to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.
********************************


Alam kong sobrang aga pa para pumunta sa bar. Isang tao lang ang naisipan kong pwedi akong matulungan sa ngayon.
Nakasakay na ako sa jeep. Swerte naman na konte lang ang pasahero kaya malaya akong nakapag isip-isip. Kung buhay lang sana si papa hindi sana ganito ang buhay ko ngayon. Napapikit ako nang muling bumalik sa akin ang mga nangyari sa bahay, ang naging sagutan namin nang magaling na asawa ni mama at ang pinakamasakit sa lahat ang hayaan ni mama na palayasin ako nang kanyang asawa. Pumatak ang isang luha sa aking kaliwang mata na pinunasan ko naman agad para walang makapansin sa aking pighati.
Ilang minuto ang nakalipas at nasa tapat na ako nang bahay nang nagiisang taong naisip ko na makakatulong sa akin. Pinindot ko ang door bell nang dalawang beses na magkaksunod. Iniluwa nang pintuan ang isang babae at pinagbuksan ako nang gate.
“Ser Red kayo po pala.”
“Dyan ba si Carlo?” Ang nakangiti kong tanong sa kanya.
“Naku wala po si Ser Carlo. Maaga po silang umalis ni maam Tonet.” Alam kong matagal nang may tama sa akin ang katulong nila Carlo. Halata dito ang pagpapacute nya sa akin dahil sa pilit na pinapaganda nito ang boses nya.
“San daw sila pupunta?”
“Hindi ko po alam eh. Baka pauwi na ang mga iyon kung gusto mo hintayin mo nalang sa loob.”
Napaisip naman ako kung dapat ko pabang hintayin si Carlo na dumating. Ang balak ko kasi ay magpapatulong lang ako ditong mag hanap nang pansamantalang matutuluyan. Ayaw ko rin na ipaalam kay Tonet ang tunay kong kalagayan panigurado kakalat ito sa buong grupo.
“Bakit po kayo may dalang bag Ser?” Pagbasag nito sa aking pagiisip.
“Ah wala naman dadalhin ko sa laundry shop.” Pagsisinungaling ko dito.
“Gusto nyo ako nalang ang maglaba nyang mga damit nyo?” Ang nakangiti nitong sabi sa akin.
Natawa ako sa sinabi nito. Kung sana isa sa mga babae ko na handang magpaalipin sa akin ang minahal ko masaya siguro ang buhay ko. Ibinaling ko ang tingin ko sa langit at nakita kong papalapit na ang pagsakop nang kadiliman.
“Ikaw talaga. Paki sabi nalang kay Carlo na dumaan ako dito. Kung may panahon sya pakisabing puntahan ako sa bar.”
“Opo. Sasabihin ko po.”
Agad kong tinahak ang daan pabalik sa sakayan nang jeep. Naisipan kong sa bar nalang hintayin si Carlo para humingi nang tulong. Si Carlo ang bestfriend ko since high school alam nya lahat ng pinagdaraanan ko sa bahay. Sya lang ang nagiisang taong nagpagsasabihin ko sa aking mga problema.
Marami na ang tao sa bar kahit magaalas nuebe palang nang gabi, ngayon kasi ang acoustic night. Kanina ko pa hinihintay na dumating si Carlo tinawagan ko na rin ito sa CP nya ngunit nakapatay ito. Dumating ang banda na tutugtog sa gabing iyon na agad namang nagsetup sa stage. Nasa may bar counter lang ako nakaupo at pinanunuod sila habang umiinum.
Malakipas ang ilang minutong paghihintay nang mga tao ay sinimulan na nang banda ang 1st set nila. 10 songs kada set ang naging usapan namin.
Halata sa mga taong nan doon ang pagkawili nila sa mga acoustic songs. Yung iba ay nag bibigay nang request nila habang yung iba naman ay nakuntento nalang sa pakikinig at paminsan minsang pagsabay sa kanta. Maganda ang napili ni Mina na tumugtog kabarkada daw ito nang isang ka klase nya nung college na syang nag refer sa kanya sa mga ito.
Nasa ganun akong pakikinig nang maramdaman ko na may tumabi sa akin at um-order nang inumin. Pamilyar ang boses nito kaya naman bigla akong napalingon sa gawi nya. Gulat ang rumehistro sa akin nang makita ko si Dorwin na nakangiti sa akin. Naka ¾ long sleeves ito na puti at naka black maong pants hayop sa porma ang gago.
“Kamusta?” Bati nito sa akin hindi parin nawawala ang ngiti nito.
“Okey lang.” Matipid kong sagot sa kanya at ibinalik ko ang aking tingin sa bandang tumutugtog.
“Maganda ang napili nyong banda ah.”
Tango lang nang naging sagot ko sa kanya para makaiwas sa argumento. Wala ako ngayon sa mood makipag bangayan sa taong to.
“I saw you earlier na may dalang bag magpapalaundry ka ata.”
Sa sinabi nyang yon napalingon ako sa kanyang na may nagtatakang tanong.
“I know what you’re thinking. Hindi kita sinusundan nagtakaon lang na nung pasakay ka nang jeep dumaan ako.”
Muli kong ibinalik ang tingin ko sa stage.
“Look, alam kung hindi naging maganda ang last encounter natin gusto kong magso…” Hindi ko na sya pinatapos pa sa kanyang sasabihin. Hinarap ko sya sabay sabing.
“Wala na iyon sa akin. Wala lang ako sa mood makipagtalo ngayon sayo.”
“Good. Hindi naman kasi ako nagpunta dito para makipagtalo. Im here to unwind masyadong marami ang nangyaring hindi maganda sa araw na ito ayaw ko nang dagdagan pa.”
Hindi na ako sumagot pa sa kanya at hindi na rin sya nangulit pa sa akin. Pinili na lang naming makinig at ipagpatuloy ang paginum. Iniisip ko kung san ako pupulutin mamaya para makapag pahinga at makaligo. Ang lagkit nang pakiramdam ko dahil hindi pa ako nakaligo sa araw na iyon ni hindi nga ako nakapag palit manlang nang pantaloon.
Natapos ang 1st set nang banda. Medyo tinamaan agad ako sa kadahilanang nakalimutan kong hindi pa pala ako nag didinner sa dami nang tumatakbo sa aking isip. Napalingon ako sa gawi ni Dorwin na nakatingin pala sa akin.
“Ang lalim naman ata nang iniisip mo.” Ani nito sa akin.
“Ganito lang talaga ako pagtinatamaan nang alak.”
“Oo nga pala emo ka pagnalalasing.” Nakangisi nitong sabi. “Pero ang aga mo naman atang tinamaan ngayon.” Dagdag wika pa nito.
“Hindi ako naghapunan kaya tinamaan agad ako.” Simpleng sagot ko sa kanya.
“Hindi magandang uminum nang walang laman ang tyan.”
“Wala akong choice walang tatao dito.” Sagot ko sa kanya habang ang tingin ko ay nasa baso nang iniinum ko.
Kinawayan nito ang waiter at hiningi ang bill nya. Nagtataka man kung bakit aalis na sya ay pinili ko nalang manahimik. Pagkabigay sa kanya nang sukli ay agad syang umalis naiwan akong magisa at pinagpatuloy nalang ang paginum ko.
Nagsimula ang second set nang banda. Nasa ikatlong kanta na sila nang bumalik si Dorwin na may bitbit na pagkain. Napanganga naman ako akala ko kasi umuwi na ito at nagpapahinga na.
“Akala ko umuwi kana.” Sabi ko sa kanya.
“Nakaramdam ako nang gutom kanina.” Sabi nito habang nakangiti. “Care to join me? Pang dalawang tao ang in-order ko.”
Nakatingin lang ako sa kanya. Ang amo nang mukha nito parang si Ace lang ang nasa harap ko sa tuwing makikita ko itong nakangiti. Sa na alala nanumbalik nanaman sa akin ang damdamin na pilit kong kinakalimutan.
“Doon tayo sa labas?” Sabi nito na naging dahilan nang pagbalik nang ulirat ko.
“Ahh.. ehhh ikaw nalang.” Nagaalangan kong sagot sa kanya.
“C’mon Red hindi ka pa nag didinner di ba? Tara na.” Sabay hatak nito sa akin palabas. Kita ko na napatingin sa gawi namin ang ibang mga tao sa loob.
Naupo kaming magkaharap.
“Kain na tayo habang mainit pa to.” Sabi nito sa akin habang inilalabas nya ang mga binili nya.
Isang buong letchon manok at kanin ang dala ni Dorwin at may dala din itong 1.5 na coke. Nakakagutom ang amoy nang pagkain natakam ako wala na akong pakialam kung ano man ang kapalit nito basta kakain ako.
Kita ko naman na tuwang tuwa si Dorwin habang pinagmamasdan akong kumakain.
“Bakit di ka pa kumain akala ko ba nagugutom ka?” Tanong ko dito.
“Busog na ako sa panunuod sayo.” Nakangiti nitong sabi.
Nakaramdam naman ako nang hiya kaya bigla akong napahinto sa pagsubo.
“Wag kanang mahiya sa akin tuloy mo lang.” Wika nito.
“Anong kapalit nito?” Tanong ko sa kanya.
“Wala.” Maikling sagot nito.
“Hindi ako naniniwala at ayaw kong may utang na loob ako sa isang tao kaya sige payag ako sa balak mo.” Sabi ko dito na may seryosong tingin sa kanya.
“Alright mapilit ka eh. Gusto ko sa bahay ka matulog ngayon.” Wika nito habang nakangiti.
Paborable din naman sa akin kung sa kanila ako makikituloy kahit kapalit pa nito ang pagpapagamit sa nang aking katawan. Wala na akong ibang choice sa ngayon. Hamitan lang din naman ang gusto nya di makipag gamitan. Sabi ko sa aking isip.
“Game. Pero mamayang alas 5 pa kami magsasara.” Sagot ko sa kanya.
“Walang problema hintayin kita.”
Hindi ko alam kung bakit ganito sya sa desperado sa akin. Sa hitchura nyang yan at sa yaman madali syang makakahanap nang bayaran sa tabi tabi na mas malakas pa ang dating sa akin kung gugustuhin nya. Bakit ako pa ang napili nang taong to na pagnasaan? Ang naitanong ko nalang sa aking isip.
Pagkatapos naming kumain ay nag order sya nang bucket nang beer. Pinagpatuloy namin ang inuman at konteng usapan tungkol sa buhay nya at sa trabaho nya. Paminsan minsan sumasabat ako sa kanya para naman hindi sya magmukhang ewan. Tinanong ko sya kung may alam ba sya about sa proseso sa pagkuha nang insurance. Matalinong tao si Dorwin halata sa pananalita nito kaya naman naging matanong ako sa kanya sa mga bagay na hindi ko maintindihan.
Natapos ang huling set nang banda ngunit marami paring tao sa loob. Yung iba ay may mga tama na at busy sa pakikipagharutan habang ang iba naman ay busy sa usaping trabaho.
“Di ba EE graduate ka? Nag take kanaba nang EE board exam?”
“Hindi pa.” Simpleng sagot ko rito.
“Bakit naman? Sayang ang panahon.” Nagtatakang tanong nito sa akin.
Kibit balikat lang ang isinagot ko sa kanya. Hindi ko kasi masabi na pamilya ko mismo ang dahilan kung bakit hindi pa ako nagtake. Balak ko sana mag self review kaso paano naman ako makakapag review kung araw-araw akong ginugulo nang walang hiyang asawa nang mama ko.
“Ok lang kung ayaw mo sabihin ang dahilan.”
“Hindi mo naman kailangang malaman lahat nang tungkol sa akin.” Malamig kong sagot rito.
“Sabagay tama ka. Pero just in case you need someone to talk to im just one text away.”
“C’mon alam natin pareho ang dahilan kong bakit ka nagbabait baitan sa akin. So, don’t act as if you care.”
Hindi na ito sumagot pa. Nagpatuloy lang kami sa paginum hangang sa unti-unting nababasawan ang tao sa loob.
Alas kwatro nang madaling araw nang lumabas ang huling costumer namin. Agad kong tinungo ang pintuan at ine-lock ang ito sabay lagay nang close sign. Binilang ko muna ang kita namin sa gabing iyon bago tumulong sa pag aayus nang mga lamesa at upuan. Si Dorwin ay nakaupo lang at umiinum parin habang pinapanood kami sa pagliligpit.
Pagkatapos magligpit nagpaalam na ang mga tauhan namin para umuwi na rin. Nang makaalis sila agad kong kinuha ang aking bag na nasa ilalim nang bar counter saka ko inaya si Dorwin na umalis na. Napatingin ito sa malaking bag na dala ko hindi ko na sya binigyan nang pagkakataong makapag tanong.
“Tara na gusto ko nang maligo.”
Agad naman itong sumunod sa akin sa labas. Sinigurado ko munang maganda ang pagkakalagay ko nang kandado bago sumasakay sa sasakyan ni Dorwin.
Walang namagitang usapan sa looob nang kotse habang tinatahak namin ang daan papunta sa bahay nito. Ang tingin ko ay nasa binata habang pinagiisipan ang mga mangyayari sa bahay ni Dorwin. Labag man sa aking kalooban ang pumayag sa gusto nito ito lang ang alam kong paraan para hindi ako magkautang na loob sa kanya. Kung laro ang gusto nya bibigyan ko sya nang magandang laro.
Dumating kami sa tapat nang bahay nito. Agad syang bumaba para buksan ang gate.
Mayaman pero walang katulong? Tanong ko sa aking sarili.
Nang maipasok nito ang sasakyan tinungo namin ang loob nang bahay.
“Gusto mo bang kumain bago matulog?” Tanong nito sa akin nang mailapag ko sa gilid nang pintuan ang bag ko.
“Hindi na, busog pa ako. Maliligo nalang muna ako para masimulan na natin ang gusto mo.” Malamig kong sagot dito.
Tumango ito sa akin sabay sabing “Tara don kana sa kwarto ko maligo.”
Sumunod naman ako sa kanya paakyat. Pagkapasok namin sa kwarto walang hiya hiya kung tinangal lahat ng saplot ko sa katawan. Leteral na napanganga ito nang makita akong naghuhubad sa harapan nya. Lihim akong napangisi sa reaksyon nya parang ito ang unang pagkakataon na makita ako nitong hubad.
“Give me 15 minutes.”
Tinungo ko ang banyo na walang emosyon sa mukha ko. Ngayon na prove ko na sa sarili ko na walang ibang gusto si Dorwin kung hindi ang katawan ko pero hindi ako papayag na sya lang lagi ang makakaisa sa akin. Mag lalaro tayo Dorwin. Ang pabolong kong sabi bago isara ang pintuan nang banyo..




Itutuloy:
















Thursday, October 6, 2011

After All Chapter 06


Ito na po ang chapter 6 nang After all. Sana magustohan nyo ang chapter na ito at muli gusto kong pasalamatan ang mga taong walang tigil na nagbibigay nang kanilang suporta sa akin na sina.

Rover, Lilee (Mama bear), Rue (Flame dragon ni Recca), R. J, Khief, Ranran (Randolf) Mcfrancis, Pink 5ive (na talagang natuwa ako sa comment nya sa BOL), Jayfinap (Ang idol ko), Mars, Jay!:), R3b3l^+ion, Mikimer Araneta, Russ, Ram (Kapangalan nya ang pamangkin ni Ace :D), ICY (Na nag comment sa chapter 4 welcome aboard!) at sa mga Silent Readers ko sana mag iwan naman kayo ng comment sa susunod.. :)
DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.
********************************


Ibayong kaba ang nararamdaman ko habang binibigyan ko nang masamang tingin si Dorwin. Panigurado maghihinala ang mga kabarkada ko dahil sa pagsisinungaling ko at isa pang kinakatakot ko baka sabihin ni Dorwin sa kanila ang dahilan kung bakit sa kanila ako nakitulog.
“Yup! Sa bahay ko sya natulog.” Pambabaliwala nya sa binigay kong tingin sa kanya.
Para akong binuhusan nang napakalamig na tubig nang sabihin ni Dorwin ang totoo. Hindi na ako mapakali sa kinauupuan ko. Napatingin sa gawi ko ang mga mata nang mga kabarkada ko. TInging nag tatanong ang ibinigay nila sa akin. Hindi ako maka react sa sobrang kaba.
“Nakitulog sya sa inyo? Ganun na agad kayo ka close?” Ito ang kinakatakutan ko ang pagiging mausisa ni Tonet.
“Nakita ko kasi sya kagabi na umi….”
Agad kong pinutol ang sasabihin nya.
“Nakita nya akong nagsusuka sa labas kaya nag magandang loob sya na ihatid ako.” Ang maagap kong sabi. “Di ba Dorwin?” At inapakan ko ang paa nya sa ilalim nang mesa sabay bigay nang makahulugang tingin.
T ila naman naintindihan nya ang ibig kong sabihin.
“Yeah.” Sagot nito sabay bigay nang nakakalokong ngiti sa akin.
“So bakit don ka natulog sa bahay nila Dorwin?” Tanong ulit nito sa akin.
“Ahh..ehhh.. nang matamaan ako nang air con nang sasakyan nya mas lalo akong nahilo at nag susuka kaya don nalang ako ni Dorwin inuwi sa kanila.”
Kita kong hindi parin naniniwala si Tonet sa akin kaya naman bigla ko nalang iniba ang usapan para hindi na sya magtanong pa nang kung anu-ano.
“Ano na ang balita sa dalawa?” Sabay tunga nang iniinum ko dahil biglang nanuyot lalamunan ko sa kaba kanina.
“Nag text ako kay Rome pero hindi nagreply.” Sagot ni Tonet. “Siguro nakabati na ang dalawa at baka bukas umuwi na yon.” Dagdag pang wika nito.
Ewan ko kung bakit sa dinami dami ba naman nang pwedi kong itanong yon pa ang namutawi sa bibig ko. Muli ko na naman naramdaman ang lungkot na pilit kong kinakalimutan.
“Nakakatuwa naman ang barkadahan nyo talagang tinutulungan nyo ang isa’t isa.” Wika ni Dorwin na sa akin nakatingin.
Ano kaya gustong iparating nang gagong to? Ang pabolong kong sabi.
Imbes na sumagot ay binigyan ko lang sya nang isang pilit na ngiti. Hindi ko alam kong ano ang tumatakbo sa isip nang abogagong to pero sigurado ako may binabalak nanaman ito sa akin.
“Ganun na kami since high school. Yung pinsan mo lang naman ang maraming kaartehang nalalaman.” Sagot ni Tonet sa kanya.
“Dorwin right?” Sabat ni Mina. “Bakit wala ka atang kasama? Wala kabang girlfriend?”
“Matagal na kaming hiwalay.” Simpleng sagot nito.
“Hindi ka ba nag hanap nang iba?” Sabat naman ni Tonet.
Lalaki ang hinahanap nyan hindi babae. Ang gusto kong isagot sa kanila pero pinili ko nalang manahimik.
“Wala pa akong nakikita na deserving kong mahalin.” Sabay ngiti nito.
“Pihikan ka pala.” Wika ni Mina. “Sabagay sa gwapo mong yan isama mo pa ang pagiging lawyer mo dapat kalang talagang maging choosy.” Dagdag pa nito na ikinitawa nilang lahat.
Para makaiwas na mapuna nanaman nila ako nag paalam ko sa kanila na punta muna ako nang CR. Agad akong tumayo at pumasok sa loob para maghilamos at makapag bawas na rin. Hindi ko alam na sumunod pala sa akin sa loob si Dorwin.
“Hindi pala alam nang mga kaibigan mo ang tungkol sa problemang dinadala mo.” Bungad nitong sabi sa akin.
“Ano ba pakialam mo?” Sarkastikong sagot ko dito.
“Wala naman. Pero siguradong may pakialam ka kung ipapakita ko sa kanila ang nang yari sa atin.” At ngumisi ito nang nakakagago sa akin.
Naginit bigla tenga ko sa sinabi nya. Binigyan ko sya nang isang malakas na sapak pero madali lang nya itong napigilan.
“Relax. Im sure di mo ko kakayanin kung sapakan lang naman.” Sabi nito na may nakakagagong ngiti. “Besides baka mapaaga ang pagkalat nang picture mo nung nasa kwarto ko tayo.”
Nag pupuyos kong binawi ang kamay ko na hawak hawak nya.
“Ano ba talaga ang gusto mo sa akin?” May diin kong sabi dito.
“You already know what I want. You can either do what makes me happy or choose to disappoint me.” Sagot nito sa akin sabay labas nang CR.
Naiwan akong nagiisip sa huling sinabi nito. Pinilit kong intindihin ang sinabi nyang yon. Siguro katawan ko talaga ang habol ni Dorwin pero nang binanggit nya iyon hindi ko alam kong tama ang nakita nang mata ko. Lungkot ba yon? Ang naisatinig ko nalang sa isip ko.
Agad akong bumalik sa umpukan namin. Hindi parin ma alis sa isip ko ang mga sinabi nito. Nagkakatuwaan silang nag iinuman habang ako ay malalim ang iniisip. Marami pa silang napagusapan pinili ko nalang makinig sa kanila. Paminsan minsan sumasabay ako para hindi nila ulit ako mapansin baka sa akin pa ulit bumagsak ang usapin. Laking pasasalamat ko naman na wala dito si Angela dahil panigurado kanina pa nangungulit nang mga tanong yon.
Pasado alas tres na nang medaling araw nagiinuman pa rin kami. Naka ilang bucket din kami nang San mig light. Naging madaldal si Dorwin nang medyo tinamaan na ito. Hindi na nya ako ulit inasar o pinahapyawan nang mga pangiinis nya. Enjoy silang lahat na kasama si Dorwin sabi pa nga ni Tonet para lang daw naming kasama si Ace na sinangayunan naman nilang lahat. Maski ako lihim kong sinangayunan ang sinabi ni Tonet sapagkat pagkatapos naming makapagusap sa CR ibang Dorwin na ang inabutan ko sa labas. Katulad ni Ace madaldal sya pagnalalasing, nakikipag sabayan din sya sa mga biruan na para bang matagal na nya kaming nakakasama.
Ako naman paminsan minsang pumapasok sa loob kung may lalabas or bagong papasok sa bar kaya naman nakakaiwas ako sa ilang mga tagay.
Naging paborable din sa akin ang negosyo naming ito sapagkat makakaiwas ako sa problema namin sa bahay tuwing magkikita kami nang magaling na asawa nang mama ko. Atleast sa bar na ito sa tuwing nakikita ko ang mga taong nag sasaya pansamantalang nawawala ang mga problema at sakit sa puso ko.
Pasado alas 5 na nang mapagdesisyunan naming mag sara. Hinintay lang namin na matapos ang tatlong huling groupong nagkakasiyahan. Si Dorwin ay hinintay talagang magsara ang bar bago sya umuwi kasabay nina Tonet at nang iba pa.
Mga alas 6 na nang dumating ako sa bahay kita ko ang sasakyan nang magaling kong amain na nakapark pa sa loob ibig sabihin hindi pa ito nakakaalis. Agad kong pinark ang motor ko at pumasok sa loob.
“Dito na pala ang magaling mong anak. Pakainin mo na kawawa naman baka inaantok na.” Ang nanunuya nitong banat agad.
Hindi ko ito pinansin agad kong tinungo ang kwarto ko sabay sara nang pinto nang pabalang. Rinig kong napamura ito sa ginawa ko napailing nalang ako sabay hubad nang damit ko at sumampa na sa kama. Wala na akong lakas para makipag talo pa dito.
________________________
Dumaaan ang tatlong araw na ganun ang naging setup nang buhay ko. Pupunta sa bar nang maaga tapos uuwi nang bahay nang madaling araw. Hindi pa rin nakauwi si Ace at Rome sabi ni Tonet nag desisyon daw ang dalawa na mag extend pa nang ilang araw sa isla para sulitin nila ang mga araw na hindi sili magkasama. Si Dorwin naman ay hindi na ulit nag pakita pa pero paminsan minsan nag tetext ito sa akin na hindi ko naman sinasagot.
Pasado alas 4 nang magising ako dahil sa ingay sa labas. Rinig kong may pinagtatalunan si mama at ang asawa nya. Agad akong tumayo at lumapit sa may pintuan ko para mas marinig ko pa kung ano ang pinag tatalunan nang dalawa.
“Bakit di mo pilitin ikaw ang ina!”
“Nasa tamang edad na si Red. Mang hiram nalang tayo sa iba.”
“Bakit pa tayo mang hihiram kung meron naman pera yang walang kwenta mong anak!”
“Gagamitin nga daw nya ang pera.”
“Gagamitin? Hindi nya mauubos ang perang yon! Ang sabihin mo madamot talaga yang anak mo! Palamunin na nga dito di pa marunong makisama!”
“Hinaan mo ang boses mo baka marinig ka.”
“Eh ano ngayon kung marinig nya? Ako ang nagpapalamon sa inyo dito kaya may karapatan ako.”
Sa sinabi nyang yon umakyat lahat nang dugo ko . Dali dali akong lumabas nang kwarto para harapin sya.
“Gising na pala ang magaling mong anak.” Sabi nito nang makita ako. “Hoy kung hindi mo kami papautangin nang pera wag kang kumain dito dahil pera ko ang linalamon mo!” Galit na galit pang dagdag nito na tinuturo pa ako.
“Ang kapal naman talaga nang pagmumukha mo noh? Dapat lang ikaw ang magpalamon sa amin dahil pinatira kana nang mama ko sa bahay na ito.” Balik kong sigaw sa kanya. “Kung hindi dahil sa pagiging sugarol mo hindi sana nalugi negosyo mo!” Dagdag ko pang sabi dito sa sobrang galit.
“Wala ka talagang respetong gago ka!” Akmang susugurin sana ako nito nang biglang pumagitna si mama sa amin.
“Tama na yan! Red, wag kanang sumagot igalang mo naman ang Tito Raul mo.”
“Igalang? May mga taong dapat igalang at may mga taong hindi katulad nalang nang asawa mong walang ibang ginawa kung hindi mag hari harian sa pamamahay natin!” Hindi ko maiwasang mapalakas ang boses ko dahil sa sobrang puot. Sobra na sya kung nung una na titiis ko ang pangiinsulto nya sa akin ngayon hindi na.
“Lumayas ka dito! Ayaw ko nang makita pa pagmumukha mo baka mapatay lang kita!” Namumula na nitong sabi sa akin.
“Bakit ako ang palalayasin mo? Ikaw dapat ang lumayas dito dahil bahay to nang ama ko!”
Natigilan sya sa sinabi kong yon. Hindi muna sya agad nag salita siguro hindi nya inaasahan na sasagutin ko sya nang ganun. Ibinaling nito ang tingin nya kay mama.
“Kung hindi mo palalayasin yang anak mo aalis kami dito nang mga anak natin hindi mo na sila makikita pa.” Pagbabanta nito kay mama.
“Raul hindi..” Hindi na ni mama natapos ang sasabihin nya.
“Mamili ka. Yang anak mong batugan o yung dalawang anak natin?” Hindi na nito hinintay pa ang sagot ni mama agad itong tumalikod at tinungo ang kwarto nila. Naiwan si mama na umiiyak at may tingin sa akin na parang nag mamakaawa. Alam ko na ang ibig sabihin nun kahit masakit alam ko na kung sino ang pinili nya. Napatango nalang ako sa kanya at tinungo ang kwarto ko.
Isa-isa kong linigpit ang mga damit ko at pinasok iyon sa loob nang isang malaking bag. Habang ginagawa ko ito hindi ko maiwasang mapaluha sa sobrang sakit na hindi ako ang pinili nang mama ko. Hindi naman ako nakikipag kompetensya sa mga kapatid ako ang gusto ko lang naman ay ipaglaban nya ako sa asawa nya dahil anak rin naman nya ako at may karapatan din naman ako sa bahay na iyon. Gusto ko lang iparamdam nya sa akin na may ina parin ako pero hindi ito nang yari.
Nasa ganun akong ayos nang bumukas ang pintuan nang kwarto ko at iniluwa nito si mama. Kita ko sa mga mata nya ang paghingi nang tawad. Lumapit ito sa akin at umupo sa kama.
“Anak im sorry pero ang babata pa nang mga kapatid mo kailangan nila ako.” humihikbi nitong sabi sa akin. Di ako nag aksaya nang panahon na lingunin sya nakaramdam ako nang galit para sa kanya.
“Anak please give me some time aayusin ko ito. Lilipas din ang galit sayo nang Tito Raul mo.” Akmang hahawakan nya ang kamay ko pero bigla ko itong binawi at tinungo ang cabinet ko para kunin pa ang iba ko pang gamit.
“Anak..” Hindi ko na sya pinatapos pa agad akong sumabat.
“Kailangan ka nila? bakit ma, ako ba di kita kailangan? Sa huling pagkakataon hindi mo nanaman ako nakayang ipagtangol sa asawa mo wag kanang umasa na babalik pa ako dito dahil hinding hindi na mang yayari iyon.” Hindi ko mapigilang hindi gumaralgal ang boses ko dahil sa sobrang hinanakit.
“Simula ngayon isipin mo nalang na wala kang anak sa dati mong asawa dahil iisipin ko rin na wala na rin akong ina.”
Kinuha ko ang bag na kinalalagyan nang mga gamit ko. Aktong lalabas na sana ako nang kwarto nang may maalala ako.
“Ito nga pala ang susi ang motor na binigay nyo. Ipalamon mo sa magaling mong asawa.” Ibininaba ko ito sa study table ko sabay labas nang bahay na iyon. Hindi parin tumitigil ang pagpatak nang luha ko. Pagkalabas ko nang gate ay naisumpa ko sa aking sarili na kahit kailangan hinding hindi na ako babalik pa sa bahay na iyon.
Nag hanap ako nang jeep na masasakyan papuntang downtown Area. Alam kong sobrang aga pa at di pa ako na kakaligo ngunit isa lang ang pwedi kong mapuntahan ngayon.
Itutuloy: