Ludus Vita : Last Game Part 1

Ludus Vita

Written by: Heara

The Last Game

[A/N: We are on the first part of the last Chapter! J Hello, I’m the author Heara, You could also read my first story it’s a one shot Titled: Black & White. Gusto kong magpasalamat unang una sa inyo maraming salamat sa walang sawang pagsuporta <3, kay Tommy sa pag encourage sakin at bigyang daan ulit ang pagsusulat ko :) Nababasa ko po lahat ng comment niyo at I’m very happy to all of it! Tara na! Let’s read! ]

 DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

---

Chatroom

Photo by: Justyn Shawn

“Nakakabored naman ngayon bakit hindi tayo magpagames.  Press 1 para sa gusto ng game para naman mabuhay ang room. Hindi yung ngangahan na lang tayo dito” Ang wika ng founder ng chatroom na si Kenjie.

Maraming chatters ang sumang-ayon sa suhestiyon ni Kenjie.  Isa na Dito si Jojie dahil alam nyang sa wala namang ibang games ang pinapalaro si Kenjie kundi NTT or Name That Tune.  Bihasa si Jojie larangan ng musika.  Halos lahat ng NTT games sya ang nananalo.  At hindi nga sya nagkamali sya pa rin ang nanalo kahit pa paminsan-minsan ay kinukulit si Jojie ng kanyang boyfriend na si Arnold, isang topakin at ang joker ng room at isa rin sa mga main DJ ng chatroom.

“Congratulations to Jojie. Wala na bang ibang mananalo kada maglalaro na lang ng NTT ikaw ang nananalo?  Wala lang load? Kinakarir?” ang pagtatapos ni Kenjie ng laro.  “And now I will pass the mic to one of our Main Chatroom Dj. Ang talak ng talak walang ginawa kundi pumutak walang pagod ang bibig Arnold.  Please do grab the mic in 3,2, and 1.”

Nilimot Na Pag-ibig 07

photo by: truthsofme

Bago po ang lahat nais ko lang pong mapasalamat sa lahat ng bumabasa ng aking kwento, sa mga nagfollow po sa blogsite ko, sa mga nagkocomment, at higit sa lahat sa Labs ko na syang inspirasyon ko ngayon. I love you po.

Hindi ko na po patatagalin pa at ito na po ang chapter 7.

_____

Una po sa lahat ay nagpapasalamat ako sa mga kaibigan ko na nagpush sa akin na sumulat dahil sa totoo po frustrated writer ako pero dahil sa mga friends ko na nagbigay ng insipirasyon at encouragement ay sinubukan ko muling magsulat since gusto ko rin nman.

Next, I would like to thank truthsofme for making the cover photo of my story.

Lastly, I would like to thank in advance all the visitors of this blog page who will read my story.

Thanks.


Disclaimer: 

This story is based on true to life experience, names of the characters and some scenarios are intended to be changed to protect their privacy.

Comments and any kind of reactions are welcome.

You have the freedom to express your feelings.

READ AT YOUR OWN RISK!

Enjoy reading!

Nilimot Na Pag-ibig 06

photo by: truthsofme

Kamusta naman po ang lahat? Sana po ay okay lang kayo.

Naririto na nman ako sa pagpapatuloy ng kwento ng buhay ni Ron. Sa lahat na nakakabasa nito sana po ay magustuhan ninyo ang chapter na to.

Nagpapasalamat nga pala ako sa mga bumabasa at sumusubaybay ng kwentong ito lalo na po yung mga nagbibigay ng comment nila.

Shout out lang ako sa mga naging kakilala ko na dahil sa pagbibigay nila ng comment. ericka, knight in a shining armor, kay demure na anak ko, kay online via ginno at kay Lexin. At syempre sa mga silent anonymous readers na wish ko lang ay mapakinggan ko nman ang kanilang mga saloobin minsan.

Enough na sa mga paunang salita ito na po ang chapter 6 ng Nilimot Na Pag-ibig.

_____

Una po sa lahat ay nagpapasalamat ako sa mga kaibigan ko na nagpush sa akin na sumulat dahil sa totoo po frustrated writer ako pero dahil sa mga friends ko na nagbigay ng insipirasyon at encouragement ay sinubukan ko muling magsulat since gusto ko rin nman.

Next, I would like to thank truthsofme for making the cover photo of my story.

Lastly, I would like to thank in advance all the visitors of this blog page who will read my story.

Thanks.

Disclaimer: 

This story is based on true to life experience, names of the characters and some scenarios are intended to be changed to protect their privacy.

Comments and any kind of reactions are welcome.

You have the freedom to express your feelings.

READ AT YOUR OWN RISK!

Enjoy reading!

Nilimot Na Pag-ibig 05

photo by: truthsofme

Kamusta naman po ang lahat?

Gusto ko lang po magpasalamat uli sa mga readers ng Nilimot Na Pag-ibig. Hindi ko akalain na may magbabasa pala ng story ko. And of course sa mga nagcomment maraming salamat binigyan nyo ako ng inspirasyon na ipagpatuloy ang ginagawa ko, hindi ko po kayo bibiguin.

Para di na masyadong humaba pa itong sasabihin ko ito na po ang chapter 5. Hope you like it.

_____

Una po sa lahat ay nagpapasalamat ako sa mga kaibigan ko na nagpush sa akin na sumulat dahil sa totoo po frustrated writer ako pero dahil sa mga friends ko na nagbigay ng insipirasyon at encouragement ay sinubukan ko muling magsulat since gusto ko rin nman.

Next, I would like to thank truthsofme for making the cover photo of my story.

Lastly, I would like to thank in advance all the visitors of this blog page who will read my story.

Thanks.

Disclaimer: 

This story is based on true to life experience, names of the characters and some scenarios are intended to be changed to protect their privacy.

Comments and any kind of reactions are welcome.

You have the freedom to express your feelings.

READ AT YOUR OWN RISK!

Enjoy reading!

Waiting

By: Justyn Shawn 

email: jeiel08@gmail.com

blog: http://justynstories.blogspot.com/

Isang banggaan ang nadatnan ni Ronnel noong dumating siya sa tagpuan nila ni Josephine. Kinakabahan siyang nagmamadaling tinungo iyon dahil baka napano na ang kanyang nobya. Nakahinga ng maluwag ang binata nang makita niya itong matyaga pa ring naghihintay sa kanya. 

“Sorry labs. Busy kasi sa trabaho e. Di na din kita natext dahil wala akong load.”saad nito. Hindi umimik ang dalaga. Alam niyang may tampo ito sa kanya dahil pinaghintay na naman ito. Alam nitong ayaw na ayaw ng kanyang nobya na naghihintay ito pero wala siyang magawa dahil naipit siya sa kanyang trabaho. 

Nilimot Na Pag-ibig 04

photo by: truthsofme

Kamusta nman po ang lahat ng readers ng Nilimot Na Pag-ibig? Hope you are doing great! I would like to take this opportunity to thank you guys for supporting my story and for getting good feedbacks. I won't keep you waiting. So I decided to post immediately this chapter. Hope like this.

I would like to thank my anak-anakan demure for believing in my talent and of course to ericka and knight-in-a-shining-armor and to all the Anonymous silent readers out there. Thank you guys.

You can also visit my blogsite by simply clicking on this link iamDaRKDReaMeR .

Once again THANK YOU!

_____

Una po sa lahat ay nagpapasalamat ako sa mga kaibigan ko na nagpush sa akin na sumulat dahil sa totoo po frustrated writer ako pero dahil sa mga friends ko na nagbigay ng insipirasyon at encouragement ay sinubukan ko muling magsulat since gusto ko rin nman.

Next, I would like to thank truthsofme for making the cover photo of my story.

Lastly, I would like to thank in advance all the visitors of this blog page who will read my story.

Thanks.

Disclaimer: 

This story is based on true to life experience, names of the characters and some scenarios are intended to be changed to protect their privacy.

Comments and any kind of reactions are welcome.

You have the freedom to express your feelings.

READ AT YOUR OWN RISK!

Enjoy reading!

Nilimot Na Pag-ibig 03

photo by: truthsofme

Kamusta nman po ang lahat sana po ay ok kayo. Ito na nga po pala ang karugtong nung story ko. And i would like to thank all the visitors of this blog who read my story. Thank you guys!

Special mention pala sa anak anakan ko si demure i miss you nak.

__________

Una po sa lahat ay nagpapasalamat ako sa mga kaibigan ko na nagpush sa akin na sumulat dahil sa totoo po frustrated writer ako pero dahil sa mga friends ko na nagbigay ng insipirasyon at encouragement ay sinubukan ko muling magsulat since gusto ko rin nman.

Next, I would like to thank truthsofme for making the cover photo of my story.

Lastly, I would like to thank in advance all the visitors of this blog page who will read my story.

Thanks.

Disclaimer: 

This story is based on true to life experience, names of the characters and some scenarios are intended to be changed to protect their privacy.

Comments and any kind of reactions are welcome.

You have the freedom to express your feelings.

READ AT YOUR OWN RISK!

Enjoy reading!

Nilimot Na Pag-ibig 02

photo by: truthsofme

Una po sa lahat ay nagpapasalamat ako sa mga kaibigan ko na nagpush sa akin na sumulat dahil sa totoo po frustrated writer ako pero dahil sa mga friends ko na nagbigay ng insipirasyon at encouragement ay sinubukan ko muling magsulat since gusto ko rin nman.

Next, I would like to thank truthsofme for making the cover photo of my story.

Lastly, I would like to thank in advance all the visitors of this blog page who will read my story.

Thanks.

Disclaimer: 

This story is based on true to life experience, names of the characters are intended to be changed to protect their privacy. This story contains some scenes that is not be suitable for minors.

Comments and any kind of reactions are welcome.

You have the freedom to express your feelings.

This chapter contains scene not suitable for minors.

READ AT YOUR OWN RISK!

Enjoy reading!

Nilimot Na Pag-ibig 01

photo by: truthsofme

Una po sa lahat ay nagpapasalamat ako sa mga kaibigan ko na nagpush sa akin na sumulat dahil sa totoo po frustrated writer ako pero dahil sa mga friends ko na nagbigay ng insipirasyon at encouragement ay sinubukan ko muling magsulat since gusto ko rin nman.

Next, I would like to thank truthsofme for making the cover photo of my story.

Lastly, I would like to thank in advance all the visitors of this blog page who will read my story.

Thank you.

Disclaimer: 

This story is based on true to life experience, names of the characters and some scenarios are intended to be changed to protect their privacy.

Comments and any kind of reactions are welcome.

You have the freedom to express your feelings.

Enjoy reading!

Save Me

by: Lemwel Paa

NOTE: Eto po ay isang short story na nagawa ko ON THE SPOT. While i was listening to this certain song, an idea came to me. So I decided to go for it. Sayang din yun. Ehehe. :) ito po ay kathang-isip lamang at hindi makatotohanan. Produkto lang po ito ng aking biglaang pagspark ng ideya. :)

kung gusto niyo malaman kung ano yung kanta, search niyo sa youtube "outsider - acquaintance". yan yung kanta na nagsimula ng story na to.

---

Labs 525452

Photo by: Justyn Shawn

Para sa ibang tao normal lang kapag dumarating ang ika-16 na araw ng bawat buwan.  Pero para sa akin iba ang araw na ito.  Espesyal ang araw na ito.  Hindi dahil katatapos lang makakuha ng sweldo but simply because this is the day when I finally got into a relationship with my Labs.  Nag-umpisa sa simpleng kulitan.  Paminsan-minsan di ako pinapansin.  Pero hindi ko alam on that particular day iba ang dating ng kulitan namin. 

Nilimot Na Pag-ibig Teaser

Si Ronald Santos ay isang simpleng lalaki na may simpleng pangarap.Sa tulong ng kanyang tiyuhin siya ay nakapangibang bayan upang hanapin ang kanyang swerte.

Sa pamamagitan ng pakikipag chat ay nakilala niya si Lyndon Garces, taga Dubai. Ang taong may malaking magiging epekto sa buhay ni Ronald.

Bago pa man makapag simula si Ronald ng trabaho kinakailangan nyang lumabas ng bansa upang matransfer ang kanyang visit visa status para maging employment visa.

Sa pagpunta niya sa Kish Island, Iraq ay nakasama niya ang apat na personalidad na magiging kaibigan niya sa naturang Isla hanggang sa pagbalik nila ng UAE.

Nang makapag trabaho na si Ronald ay patuloy pa rin ang pagkakamabutihan nilang dalawa ni Lyndon hanggang sa umabot sila sa desisyon na pasukin nila ang isang relasyon.

Isang relasyon na puno ng pangako.

Isang relasyon na binuo at pilit na pinatatag.

Ngunit hanggang saan ba ang tatag ng kanilang pangako sa isa't-isa?

Hanggang saan nga ba?

Sweet Goodbye

Photo by: Justyn Shawn

“I know that this is only a game but i have learned to love you already, you are so sweet and i love the way you flash those sweet smile...  You know what?  Every time you smile, it relieves my pain away so i really thank you for accompanying me during my down times.”  These are the last words that I’ve heard from Ton before we parted ways, words that will always resound silently in my ear.

My name is Marsh, call center agent, an all-out gay, an average looking person, kalog pero serious sa buhay.  Isang simpleng tao na may malaking pangarap ngunit simpleng kaligayahan at ito ay kilalanin ang buo kong pagkatao, ang mahalin, igalang, at tanggapin kung sino ako. 

It was a simple day on a month of August.  My boyfriend and I were cool off.  Nasa CDO sya that time when I met Ton at the cafeteria eating alone. Since it was break time most of the tables are occupied so I just decided to ask him if I can share the table with him, because that is the only table with an empty chair, and he just smiled at me.  So, I took that smile as a yes.  Matagal ko ng crush si Ton.  Simula palang nung magjoin ako sa company na pinapasukan namin he already captured my attention.  Hindi ko alam kung ano ba ang meron sya basta ang alam ko cute sya.  Hindi naman ito ang unang pagkikita namin dahil nasa iisang department lang kami at katulad ng ng sabi ko he already caught my attention.  That time, I’ve heard that he just came from a break up so napaka awkward ng situation that time.  Ako, cool off kami ng boyfriend ko at sya naman kagagaling lang sa hiwalayan.

He broke the awkward silent moment between us when he hit me with a question.  Tanong na sa tingin ko ay parang nangyayari sa buhay ko ngayon because of the cool off issue between me and my boyfriend.  My boyfriend asked for cool off because he wants to find himself so I just let him do whatever needs to be done.

“What will you do if iniwan ka ng bf mo?” tanong nya sa akin sa isang napakalamig na tono.

I was shocked and I don’t know how to answer his question.  It took me few seconds before I replied.

“I’ll just accept it coz if we're not meant for each other.  Then, di talaga magwowork yung relationship.” Simple kong tugon sa kanya.

He just sighed and walked out.  I don’t know where he went.  Maybe he go to the production floor on his station.

I thought that was the last time na makakausap ko sya.  But, after four days before my rest day when we were having our break he suddenly asked me.

“Do you have a boyfriend?”

I really don’t know how to react that time.  Because of the situation I’m having that time.  Cool off kami ng boyfriend ko but we don’t consider ourselves na kami pa or hiwalay na.  I and my boyfriend just left our relationship hanging on a cloud.   My heart wants to say NO but my mind says I have to hang on to our relationship kasi cool off palang kami.  I was caught off guard that time.  Hindi ko alam kung paano ko sya sasagutin.  But, I came up with a decision to tell him that I do have a boyfriend.

After hearing my answer napa OUCH sya pero alam kong biro lang naman iyon.  Nasa personality na kasi ni Ton ang pagiging mapagbiro.  Kaya lang medyo napalakas yata ang pagkakasabi nya kaya naman most of our officemates stared on us.  Nahiya ako that time dahil sa mga impit na tawa ng mga kasamahan namin after hearing what Ton said.

On that same day after our duty, I am waiting for a cab para makauwi na.  I was about to hail a cab when I saw Ton.  Nakahinto na yung cab pero sinabihan ni Ton na hindi ako sasakay.  Napailing na lang ang driver at umalis.  Siguro inisip ng taxi driver na may sapak ako, papara-para ako tapos hindi naman pala ako sasakay.

“Bakit mo sinabi na hindi ako sasakay eh pauwi na ako.” Ang takang tanong ko dito.

“Kasi pupunta tayo ng IT Park at magjejeep lang tayo.” Ang masigla naman nitong sagot.

Sa totoo lang I hate riding in a jeepney. 

When we reached IT Park, guess san nya ako dinala?  Of course sa Jollibee.  To be honest kilig ako that time kasi of all the places sa favourite fast food chain nya pa ako dinala tapos crush ko pa ang kasama ko ngayon.  The only thing I hate talaga ih yung pinasakay nya ako sa jeep.  But to sum it up kilig moment pa rin to para sa akin.  What I like about him is hindi nya ako pinagbuhat ng tray kahit pa dalawang tray inabot ng order namin binuhat nya yung isa at dinala sa table namin then binalikan yung isa.  Diba ang sweet?  Feeling ko I’m a full pledged woman that time.

While eating, bigla syang nagtanong. “Are you happy with your boyfriend?”

I really can’t answer his question.  I don’t want to let go of my current relationship even though cool off kami.  Kahit na hindi na ako happy sa boyfriend ko.  But, still hindi ako sumagot instead I just gave him a plain look.

I almost choke when he ask another question.  “Are you giving money to your boyfriend?” diba sino ba namang gay ang hindi mabubulunan sa tanong na yan?  Connotation na kasi na pag may boyfriend ang isang gay eh dakilang financial assistance lang ang meron in between the relationship walang true love.

And of course hindi na nman ako makakuha ng tamang sagot na maibibigay sa kanya.  Sa totoo lang I admit umuutang ang boyfriend ko minsan.  May mga nababayaran minsan naman nakakalimutan pero syempre as partner hindi ko na sinisingil nahihiya rin kasi ako.  At dahil hindi nga ako makasagot, I just kept on silence at binigyan ko na lang sya ng pilit na ngiti.

Akala ko wala ng sasabihin si Ton when suddenly bigla na lang syang nag propose. “Can we be in a relationship kahit sa office lang tapos paglabas ng office ay friends lang tayo?”

I can’t utter even a single word when I heard his offer.  I was in a state of shock ng bigla nya akong kurutin na syang nagpabalik sa akin sa katinuan.  Sino ba namang all-out gay ang hindi magugulantang ang mundo kung isang cute straight guy ang mag-alok ng ganong kundisyon kahit na pa sabihin nating conditional relationship pa ito?  I want to say YES pero hindi ko maibulalas dala ng pagka shock kaya naman ginawa ko na lang ang favorite hobby ko ang manahimik kapag hindi makakuha ng tamang salita na sasabihin ko.

After that proposal I remain silent the whole period na kumakain kami.  Kahit na may tinatanong sya hindi ako sumasagot.  He asked me kung galit daw ba ako kasi daw baka na offend ako sa offer nya.  But, still I kept my silence.  So sabi nya let’s just forget about it.  Tumahimik na lang din sya.

Nanatili kaming walang kibuan hanggang sa ihatid nya ako sa sakayan ng cab.  Umalis din akong walang paalam.  While on the cab, I am still thinking of his proposal.  Pwede ko naman kasing tanggapin yun but I don’t know what happened to me that time.  Tila nalunok ko ang dila ko that time at nawala sa kin ang pagiging madaldal. May panghihinayang pero nangyari na eh.  Wala ng bawian.

That night I really can’t find my sleep buti na lang at rest day ko kinabukasan.  Hindi ko alam kung saan nailagay. Baka naitapon ko ng hindi sinasadya. LOL.  But kidding aside I am still thinking of the offer.  Hindi naman ako makakapag cheat kasi cool off kami and besides I need to be happy and inspired rin naman.

I was holding onto my cellphone and thinking to call my boyfriend just to say hi when I received a message coming from Ton offering again his proposal at this time may additional pa.  He added that, hindi daw sya katulad ng boyfriend ko na pineperahan lang ako. OUCH!  Which is, partly true naman yata.

Marami pang mga messages syang pinadala pero what rings to my ears is yung proposal na maging kami.  So what I did is I replied a back out of the topic.  “So why are you still awake?  Diba maaga pa ang pasok mo bukas?” and he replied wala daw akong pakialam kasi hindi naman daw kami.  Oo nga naman bakit ba ako susundin nito eh hindi nga naman kami.  And that message made me smile.  So what I did I send him another message “Kung sasagutin ba kita matutulog ka na?” mabilis pa sa alas kwatro ang reply nyang OO at I will never regret pag sinagot ko daw sya.  Ano pa nga ba ang gagawin ko?  Edi sinagot ko na sya.  To make the long story short naging kami that night.  And that same night he said I LOVE YOU to me.  Pero hesitant akong magreply kasi hindi ko rin naman ugaling mag say ng I love you too or kung ano pang dapat isagot.  Bihira lang.  Bihira pa sa patak ng ulan. Nakokornihan kasi ako.

It was almost lunch the following day when I checked on my phone.  I have seven missed calls and some messages.  Since it is just an ordinary phone that the company provided us it says no space for new messages.  I checked the missed calls it’s from my boyfriend and from Ton so as the messages.  So what I did is I opened the messages.  I read my boyfriend’s messages first.  Merong message na nangungumusta, natatanong kung galit daw ba ako, but what I hate on his messages is yung tawagin ako sa tunay kong pangalan.  I really hate it when people are calling on my real name.  Pero alam ko galit na sya pag ganon.  But because he pissed me off I did not replied instead I went on to Ton’s messages.  It was full of sweetness.  “Good Morning Hon, I know you’re still sleeping because you consumed the whole night thinking of me and it drained your energy.  When you wake up, don’t forget to eat and see you after my duty.” May kaangasan pero it made me smile na may halong kilig.  After reading all the messages I deleted it and since low tech nga si phone may biglang pumasok ulit na message.  It was of course from my boyfriend galit na galit na sa pag ignore ko sa mga messages nya so para naman masabi nya na nabasa ko I replied.  “How’s CDO?” and he immediately send a message asking me kung yun lang ba ang sasabihin ko.  Syempre naman yun lang ang sasabihin ko meron pa bang iba? Matapos nyang badtripin ako sa pagtawag nya sa real name ko? And then he texted again.  “WTF!  Do you want me to go back there?” at para naman akong si flash nagreply. “NO, just stay there!” pagbumalik sya pano na si Ton? Ang naisip ko agad.  At para naman akong kontrabida sa pelikula o teleserye sa mga malditang ngiting gumuhit sa aking mga labi ng mga oras na iyon.

It is six in the evening then.  Oras ng date namin ni Ton.  So I went onto the meeting place katulad ng napagkasunduan namin.  When I reached there I saw him waiting for me.  Sinalubong na nya ako then pumasok na sa restaurant.  While waiting for our order he sat beside me and lean his head on my shoulder, feeling ko tuloy oms ako that time.  Then he said. “Ang sakit talagang iwanan noh?”  My gosh! he hasn’t moved on with his girlfriend yet.  But I don’t have the right to be hurt cause all of this is just a game.  Pero hindi pa rin maalis sa akin na masakatan.  I looked at him and I saw a teary eyed guy then I looked at the people around us some are staring at us.  Feeling ko tuloy ang iniisip nila ako yung sanhi ng pagkalungkot ni Ton.  He said lots of things about his girlfriend pero hindi ko na maintindihan.  I was preoccupied by him.  And finally dumating din ang order namin so he went on the other side of the table and sat.  But before we started eating he sweetly utter.  “Thanks for listening, I LOVE YOU HON.”  And I just replied him with a smile.  But, while eating bigla akong napaisip.  Ano daw yung sabi nya I LOVE YOU akala ko ba sa work lang yun? Wala naman kami sa work ha bakit sya nagsabi ng ganon.  I haven’t noticed na may nakatingin pala sa amin ng mga sandaling yon. OMG it was my boyfriend’s friend.  Pero sa isip ko I don’t have to worry kasi cool off naman kami.  I can sense na Ton wants to say something but since tahimik ako di na lang din nya sinabi.  After a few minutes I told him that I will call my mother so I excuse myself.    When I was outside my boyfriend’s friend followed me.

“Hey Marsh long time no see.”  Dahil di ko maalala ang name nya I just gave him a smile and say hi.  Then he asked me.  “Who is your date? At bakit ka nakikipag date diba may boyfriend ka pa?” ang malachismosong tanong.  I just told him that Ton is my cousin para di na magtanong pa ng kung ano ano.  After nun umalis na sya.

After that date he accompanied me to the cab station but to my surprise he kissed me on my lips.  Smack lang.  gusto ko sana torrid kaya lang naalala ko nasa labas pala kami.  He really is sweet.

Marami pang times na nagdate kami ni Ton at yung usapan namin na sa work lang mukhang hindi na matutupad kasi parang hanggang sa labas dala na namin.

I was on my bed holding on to my cellphone but I didn't noticed that my boyfriend messaged me until I checked it.  The text stated that he is going back in a week so I replied why so soon?  Kasi naman parang ang bilis naman nyang nahanap ang sarili nya.  At yung conversation namin puro lang tanong na sasagutin ulit ng isa pang tanong. The last message nya tatawag daw sya.  So immediately I turned off my phone. Di ko alam bakit ayaw ko syang kausapin that time.

It was our 18^th day together.  So we decided to go out and watch a movie.  We watched 50 First Dates.  Sabay kaming tumatawa sa mga nakakatawang part at sabay ding naiyak sa mga nakakaiyak na scene.

While we were crying on the movie he then talked.  “Ang close na natin.”  Then I smiled. Dahil sa totoo lang talagang lumalimna ang samahan namin within that short span of time.  Because hindi mahirap mahalin si Ton dahil he was born charming without his knowing.  He was very sweet which made me confused because i don't know what's with him.  kahit medyo madilim aninag ko pa rin ang kanyang maamong mukha.  Then he looked back at me seems he want to tell me something.  He began to speak and the following word made me really cry and tear my heart into pieces. “My girlfriend wants us to be together again.” My emotion overflowed.  I cannot control my rushing tears falling down on my cheeks.  I felt like my colorful world turned into black and white and it stopped that very moment. I cried and cried.  Even if he is still talking I can't barely understand him until I found myself on his arms.  His comforting arms that hugged me and made me feel safe even if we are in the midst of leaving each other then I hear him saying: “I know that this is only a game but i have learned to love you already, you are so sweet and i love the way you smile.  You know what?  Every time you smile, it relieves my pain away so i really thank you for accompanying me during my down times.” 

Alam kong wala akong karapatan pero hindi ko mapigilan ang masaktan ng mga sandaling iyon.  Alam kong laro lang ang pinasok ko pero naging totoo ang lahat para sa akin. Having Ton in my life brings different meaning.  I’ve been happy whenever we were together but I have to let go of him.  I have to give up on my feelings for him kasi ito ang tama.  But still happy ako sa paghihiwalay namin kasi he’s been honest enough to tell me na magbabalikan sila ng girlfriend nya.

I have had the best 18 days of my life with Ton.  I will never ever forget the day that we bid our SWEET GOODBYE…

W A K A S

The Shed

There is no other way to do this…

“I love you”, you said.

I smiled as I read your text message.

But then that smile immediately turned upside down.

I walked home as I thought about how I was hurting you. It wasn’t fair. I didn’t want this to happen.

I first met you by the road. It was a very usual day. I was by a shed waiting for my ride when I noticed you looking at me. I just gave you a nod and smiled a little.

“Hi.”, you said.

I was shocked when you approached me. I thought you were some lunatic that would mug me.

But still.. I said, “Hey.”

You released a gentle smile.

I can’t exactly remember how things went after that. I just soon found myself enjoying your company. You were smart and funny. And very jolly I must say.

We were good friends until that very day you told me about how you feel.

You were falling for me.

I appreciated. But then felt sad.

You were very patient though I know I am hurting you in ways I know, are intentional on my side. I wasn’t fair.

But still, you tried to pursue me.

My conscience is eating me up. I couldn’t do this. You know me. I know you.

You’re the kind of guy who is afraid of commitments. A guy who doesn’t want strings attached with. I understood. You were my friend after all.

But me? How come you can’t understand? I can’t be the guy for you. I never will. Please understand.

“I love you.” – this were the words I don’t want coming from you. Please don’t. I want you as a friend. And I want it to stay that way.

Still, you loved me.

And now, we’re sitting inside a cafe. I can see tears falling from your eyes. It was my own doing. I don’t want to see you like this. But, I have to. This isn’t fair. Not to you.

I told you not to love me.

You deserve someone better. Not me.

I handed you my handkerchief as I again explained why we can’t be together.

I gave a deep sigh.

You cried again.

I couldn’t stand it any longer.

I stood up and gave you a firm hug and I whispered something that made you cry even harder.

I gave you a kiss on the cheeks and left.

I cried the heaviest tears as I left the café. It was excruciatingly painful. I never wanted to hurt someone. Not you, not anyone.

But I had to tell you those words. I know it was intentional.

And I’m sorry. I’m sorry if I hurt you.

I soon reached my house and quickly turned the knob.

There I saw him. The reason why I intentionally hurt you.

I gave him a bright smile as I felt contentment as I looked into his eyes.

I know I made the only decision that ever was.

I rushed to him and gave him a tight hug as I remembered the words I said to you.

“I love him too much to hurt him… I’m sorry… All I can ever be is be a friend to you…”

The Devil Beside Chapter 07

Story Cover Created by: MakkiPotpot

Written by: Zildjian

Email: zildjianace@gmail.com

Blog: ZildjianStories

FB Group: facebook/ZildjianStories

Author's Note:

Sa chapter na ito tuluyang magsisimula ang matinding kabaliwan sa k’wentong ito. Sana ay magustohan niyo ito guys at sana hanggang sa huling bahagi nito ay suportahan niyo ako. Huwag niyo na ring pansinin masyado ang trade mark kong mga typos. HAHA Masanay na kayo at gano’n talaga ang buhay. Hihihi

Muli, pasasalamantan ko ulit ang mga taong walang sawang nagpapasaya sa akin sa pamamagitan ng pagbibigay nila ng kanilang kumento.

raascal, jaycee mejica, youcancallmeJM, frostking, --Makki--, Dev Nic, franklin Alviola, Yuan, Marc of K.S.A, Edmond, Strontium38, Lexin, Bon-Bon, -J, Foxriver, Flexible Guys (Pat), Andy, AkoSiChristian, Robert_mendoza, Coffee Prince, The LegazpiCity – Salamat sa mga comment niyo repapipz at talagang lalo akong ginagahanang magsulat.

Enjoy reading guys and keep the comments coming para naman masaya!

DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

---

Piso [7]

Ang Pagbabago

by: Justyn Shawn

email: jeiel08@gmail.com

blog: http://justynstories.blogspot.com/

Tila ang kalasingan ko noon ay nawala sa nakita ko. Ibang iba ito noong ito ay aking iniwan. Pagbukas ko ng pinto ay animoy wala ako sa sariling tirahan. Luminis ito, gumanda, halos lahat ay nakaayos na sa kanilang pwesto. Kung dati ay mukha itong dinaanan ng bagyo lagi, ngayon para akong may pitong katulong. Malinis. Maaliwalas. Maayos. 

Ludus Vita Chapter 3

Ludus Vita

Written by: Heara

[Author’s note: Omg. Madaming salamat sa mga compliments niyo and for loving the story. Hope you would love the story till the end! Madaming salamat sa pagsupporta and to the people here ;))) Please join MNB group in facebook and Zildjianstories in facebook also! It’s a very fun group! :D]

 DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

---

4 Minahal ni Bestfriend : Desperado part 1

            Kamusta po sa inyong lahat?! ^_^

            Unang una ay gusto ko muling magpasalamat sa mga sumumbaybay sa first 3 books ng MNB. At ngayon, hayaan ninyo akong i-wecome kayo sa bagong yugto ng aking "Minahal ni Bestfriend" series.

            Pero bago ang welcome ay may favor muna ako. Hahaha! Pa follow naman po ng blog.. Heheheh. Sige na :P Hahaha!! And nga pala guys, you can add me up on fb pa din. We have a growing community sa fb and I hope ay i-add nyo ko ng mai-add ko din kayo sa ating group. We will be having events soon so sana sumali po kayo. :) Ito po ang link ng aking fb acct. :)  http://www.facebook.com/kenji.bem.oya PAKIUSAP lang po na magpakilala lang kayo upon adding para ma add ko na kayo agad sa group :) Thanks!! So.. ito na!!

             WELCOME!!! ^_^

             Ayan, since na welcome na kayo, ay patuloy na ng opening remarks ko.. Ang series na ito ay magkakaroon ng malaking pagbabago. Magkakaroon ako ng mga kaunting mature scenes. Kung ano man yun, ay kayo na lang po muna ang umalam.

             At dahil dyan ay gusto ko pasalamatan ang aking Bembem ko na laging andyan para sa akin all the way! Kay MIMI RAGE na syang gumawa ng cover, Kay Jojie, Zeke, at kay Erwin F. Syempre po kay --makki--,demure, ivan d., MaRIOnE, jemryo,mc ern james, Tommy,J, iamronald, cuirous19,youcancallmeJM, Roan,anton, kyle from clark, ANDY, robertmendoza94@yahoo.com, _rayne, Riley, Jeh (Thanks uli!), Rovi Yuno, j20green, Heaven, j.v, erion, price arl, Mark Jayson Pionela, Judaskyle13, JD Javra,Jasper, ZROM60, kapitanismo, Eiji_monster, =dereck=, Riley, Chris, Lei, arvie04,John Gino Basinang, Red of Singapore, Josue Altoveros, Nico, kean tongol, ryan lee, Anthon Gonzales, Edward, Christian, arljhay, hula_boy, 21, totix, erickvladd, calvin, PIP, J, -London-, Down D. Line, ,Mel Gibson, jrvr, vinz_uan, mon, Queckenstedt, kean tongol, Atsea, Bonzai, ryan lee, -rob-, IAN, JM MJ, Jay-Ar, robert, Ryvis Tan, vincent28, Jhumer Andres, shane, Nico, Bonzai, dhyames, wexersz_15, Ras, EUS, Iamrex, LordPauldemort, itsmethirdy, ryan lee, shane, Jhumer Andres, Hiya!, Jay-ar, renxz, pangz, jaymefrompalawan, Ryvis Tan, jamespott, Rez of Bacolod, Silent_al, ariel loniga, jheyjhey javier, maybe, g, patryckjr, Enrique, iRead,wil, jae.jae, RGEEE, Jim of Pangasinan, xheanne, eric sioson, Cloyd, LEI, Moon Sung-Min, meloh, _june_, JD Javra, d^,^b camotes \m/hunk, nam, itsmethirdy, =jess=, Marcanthony, knight_in_shining_armor(hehehe), nam, Danielle, alejojohn, _unspoken_words_, akosijames, Nicholadia, Enrique, lloydie, LemLem, Jayar, Nico, Unknown, Aldrin, , _alelojohn, Dada Marcelo, cris bautista, Malachimark, -erickboi-, Yoshi, Karl rickson, online via ginno, Nikko Ramos, toffer lopez, Prince Pao, ALex, ja, kris, ramzter, Jm_virgin2009, Marlone, edrich of cebu, Archivald, russ, Mars, foxriver, Burj of Abu Dhabi, maybe, pd, mykel22, ampugeh, mark5337, ALDRIN, Al, brenthotz18, toffer lopez, Prince Pao, MarcAnthony, - marcus -, Nikko Ramos, Rands of QC, harry, alex, .paisano, jay.19.bi, Pancookie, cris bautista, Bri, Alexis Gacayan, Paolo Escaba, tj, nikk, eric sioson, -rom-, shingha, Mr.handsome, Mac, nivz, MP of Pasig, ilyrars, erik, .lordsun pogie, Enzo12, Tnito Schrugs, aeigh27 of binan laguna, cris bautista, JC SHIN, marlboro, monty, cazlhers@yahoo.com, fixboy, jay Tagaro, kris, Keanu Reeves, Marky, -rom-, foxriver, diumar, P.Y.S.H, edrich of cebu, bon-bon, Gerald, dhenxo (UTOL!!), kira, Uri_KiDo, Arnold Lachica, iamfree, chadie, IgnorantengFrog, ericka, em_bie24, , arvin of Taiwan, nikk, A L P O, rain, shingha, pein_kyoya, Gian, Enzo12, MIMI RAGE, Brent Angelo, Lawfer, Levin, Ramm, razhly, luilao, kajiki_anton, Jerwin Caraang, slushe.love, Jamespott, pein_kyoya, monja, paul ni joseph ponce, iamdarkdreamer, trutsofme, 12334, Paopi Lopez, dyasper dyokson, Rj, Bequillo, jhexter vhon, Redrockerz, Jamespott, cheryllee, Kimpoy Feliciano, Yrec, Karl Ricson, kierlynez, jon888, archerangel, Cholo Sevilla, ramzter, cy, ian of k.s.a, krisluv, dro, allen mark, manuel, franklin alviola, sora cesar aloner, justine of QATAR, cap, vash18, ramy from qatar, hot_andrew_21, derek ramsey, Jm Fab, ARSTEVE, edward_cavite, g, jhayc, jaycee mejica, kiero143, MorLuck, Tagadxb, Charo Santos, Choy Sevilla, Chris Evans, PauuulFabian, Pao, Ayen, Lee, Toffer(charmedboy09), anita baker, -kiss-, lm_rix, jhay ar tabz, Saykz, hajji alivio, ryval winston, jaycee mejica, Leowenstein, nashdane, Manuel, Louis, Dylan of Jeddah, carlo lovendino, ireneomercado, LeonardCruzL@yahoo.com, johnjamesjohn, eelkahr, hormy, manila_sex_actor,DyEyD, carlo lovendino, Yhno, alphongx, zapfyre_01, -Dylan-, jumpin rooftops, Coffee Prince, KYLE DEXTER RIVERA, Dante Espinosa, Mon Tee, Lexin, PIP, akosichristian, rc, Vice Ganda, dylan of jeddah, Kierl Ynez, ireneomercado, MICO,  cef, Jordan Rey, -john el-, juanes, rascal, Acnologia, YUME, yahiko, =KierBurry=, Izteepen, -mans-, alfredo eufemio, twilightminds, gian, London, Francis Louigie Aviso, jii, LeonardCruzL@yahoo.com,  at kay Kuya Mike. At syempre sa mga anonymous at silent readers po. :) At syempre po sa mga friends natin sa fb.   


             COMMENTS AND VIOLENT REACTIONS HIGHLY APPRECIATED.

The Devil Beside Me Chapter 06

Story Cover Created by: MakkiPotpot

Written by: Zildjian

Email: zildjianace@gmail.com

Blog: ZildjianStories

FB Group: facebook/ZildjianStories

Author's Note:

Waaaa! Sa wakas natapos ko rin ang chapter na ito! Wew! Pasensiya na mga paps kung nahuli na naman ako ng post. Tinamaan kasi ng kamalasan plus sinabayan pa ng bagyo. Hayaan niyo’t sa susunod na chapter ay sisikapin kong maging on time.

Pasasalamatan ko nga pala ang mga taong nag-iwan ng kanilang kumento sa chapter 05 para naman hindi nila isipin na hindi ko binibigyan ng importansya ang kanilang effort. Hihihi

Lexin, Rascal, Jaycee Mejica, Flexible Guys (Pat), AkoSiChristian, Andy, Frostking, -Rom-, Acnologia, --Makki--, Angel Marco Menor, caranchou, Yuan, TheLegazpiCity, Diumar, Franklin Alviola, Edmond, -J, iamronald, at sa isang Anon na hindi nag-iwan ng pangalan – Salamat mga paps sa comment niyo at sana huwag niyong katamaran ulit ang mag-comment sa chapter na ito!

Enjoy reading y’all and keep the comments coming! Great day ahead!!

DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

---

Dark_Ken on Minahal ni Bestfriend Book 4

            Good Day to all! Ito muli si Dark_Ken. Ang naging hatid sa inyo ng series na pinamagatang “Minahal ni Bestfriend”.

            Una po muna ay gusto kong magpasalamat sa lahat lahat. And I mean sa lahat lahat ng sumuporta sa aking series. At sa lahat lahat ng naniwala sa aking munting kakayahan. If it wasn’t for you guys, hindi ako magkakaroon ng lakas ng loob na magpatuloy magsulat.

            Muli, maraming maraming salamat po.

           

Ngayon po ay nais kong bigyan kayo lahat ng isang munting surpresa.

Hindi naman po ako nagkulang sa pagsasabi na ang mga akda ko ay hinahandog ko sa aking mga mabubuting mambabasa. Kaya naman po ay nais ko pong bahagi ng aking pagsusulat ang aking mga mahal na mambabasa. Nagkaroon po ako ng isang pabor mula sa piling mambabasa ng MNB. At ito po ay makasama sila sa isang interview. Ito pong mga mambabasa na ito ay ang mga taong talagang sumuporta sa akin sa pagbuo ng MNB.

Ang panayam na ito ay ginawa ko upang mas magkaroon ako ng interaction with the supporters of MNB. Lalo na po yung walang nagsawang pinakasamahan ako along the journey of MNB. They have been very supportive in a way na halos araw araw ay may munti akong mensahe mula sakanila sa fb at emails.

Ang panayam na ito ay pangungunuhan ng isa po sa PINAKA iniidolo kong manunulat. He has also been a very good friend to me and my Bembem. I have also considered him as my mentor dahil walang sawa din sya sa pagbibigay advice sa akin sa pagsusulat. Sa totoo lang po, ay pag may mga ideas ako ay sakanya ko unang cinoconsult.

Ang partikular na author/kaibigan/mentor na ito ay pinagmamalaki ko hindi lamang sa mga kadahilanang kayang sabihin ng aking bibig, ngunit dahil ito po ang aking nararamdaman.

Ladies and Gentlemen, I am very happy to introduce you this fine gentleman. Mr. Rovi Yuno, o mas kilala ng iba bilang si “Unbroken”.

Rovi: Hello everyone at magandang hapon po! Ako po ngayon ay naatasan dahil wala akong choice, na gumawa ng isang interview sa tomboy na si Kenji Oya, ang author ng Minahal ni Bestfriend series.  Medyo pressured sya dahil ako ang magiinterview. Chos.

Rovi:    Let’s Start.

Kenji:   Okay.

Rovi:    First Question. Bakit mukha kang tomboy?

Kenji:   Hahaha!! Ewan ko sau! Hahahaha! Ang tino ng tanong ha! Pero sa totoo lang kasi po, is nasa lahi siguro namin. Medyo may pagka soft kasi ang features ng mukha ng mga tao sa family ko.

Rovi:   We heard na magkakaroon daw ng 4^th installment ang iyong series na “MNB”. Is this true?

Kenji:   Yes.

Rovi:   Derechong tanong. Ano ang dapat naming i-expect sa MNB 4?

Kenji:   Sicker twists. Swear.

Rovi:    Ano ang mga pagbabago na dapat naming abangan lalo na sa writing style mo?

Kenji:   Hmmm. Usually kasi, POV lang ng isa ang finofocus ko. But here, iba’t ibang emosyon ng characters ang ipalalaro at ipadadama ko. Magkakaroon ng contradiction sa bawat character. Even sa main lead ay maari kayong mainis. Hindi sya katulad ng ibang books ko na kawawa lagi ang bida.

Rovi:   May maturity ba si Kenji Oya sa 4th installment as a writer?

Kenji: Sobra. With the help of people around me, nagkaroon ng bagong ako dito. Kahit ako kasi mismo ay inaanalyze ang bawat sitwasyon. Kung ano nga ba ang mararamdaman ko sa mga ganitong pagkakataon. Aaminin ko, hindi naging madali sa akin gang pagbuo ng bagong installment ng MNB.

Rovi: Ohhh. Wait. May bisita tayo. Magbabayad ata ng renta sa apartment. Chos. Please welcome, one of the promising writers of MSOB and MNB, Jojie or Justyn Shawn!

Jojie: Salamat Rovi!

Jojie: Hi Bes!

Kenji: Hi!

Jojie: kumusta ang feeling...?

Kenji: Na? :P

Jojie: Natapos na ang Book 3 at magsisimula na naman ang Book 4....Ano ang nararamdaman mo ngayon? Saan ka humuhugot ng idea para mapasok mo kami sa iyong kwento?

Kenji: Una sa lahat, I am very flattered sa totoo lang. Overwhelmed ako dahil sa pinapakitang suporta ng mga tao sa akin at sa mga ginagawa ko. Tungkol naman sa paghugot ng idea… Hmmm, galing ito sa sarili kong experiences, ng friends, family, at ang mga bago kong nakikilala na nagsshare ng sariling kwento ng mga kani-kanilang buhay pag-ibig.

Jojie:  The MNB 3 is a great masterpiece. I know you could do more. Anong "MORE" yun na pakaaabangan namin?

Kenji:  Thanks for considering my work as a masterpiece. More… Hmmm.. Siguro I will unleash another side of my writing skill dito. Ang daming nagtatanong kung bakit ayaw ko i-push ang sarili ko. And Rovi has been a big help for that “push”. And of course, MORE bitin!! Hahaha!!

Jojie:  At since andito sa harap ko ang ginawa kong project.(cat na papercraft) The character of Kuting (si coach kuting) bigla ko naalala. Isa ba siya sa mga karacter sa Book 4 ng MNB? Ano ang magiging character nya?

Kenji: Oh. Si Coach. Hahaha. No. He wont be a part of my story any longer. Anything na nasali sa Book 1 ay as of now ay hindi ko muna ibabalik. Pero who knows? Someday, diba?

Jojie: I see. :) Salamat sa pagkakataong ito bes na maisama ako sa teaser ng next Book mo.

Kenji:   Anytime, bes. :)

Rovi:So ako pala talaga ang catalyst para ayusin mo ang pagsusulat mo? Chos! Inferlu naman sa MNB Series mo, may progress but since nasa 4th ka na nga dapat siguro maggrow ka na rin. Okay. Let's now have our next guest. Actually isa sya sa mga bonggang-bonggang sumuporta sa MNB since book 1, no other than Arch!

Kenji: Naman Rovi! Hahaha! Alam mo yan! Hey Arch! :)

Archivald:  Hi Ken!! Kamusta? :)

Kenji:  I’m Good. Ikaw? :)

Archivald: Ito, excited sa 4^th Book mo. Salamat pala sa pagpili mo sa akin bilang isa sa mga kasama dito sa teaser!!

Kenji: Ako po ang mas nagpapasalamat dahil simula Book 1 pa lang ay nandyan ka na talaga para sa akin. Kaya Arch, maraming maraming salamat. I mean it.

Archivald: Wala yun! Anyway, ito na ang tanong ko.

Kenji: Shoot!

Archivald:  As an avid and loyal fan of your MNB series, would MNB 4 be a collection of true to life scenarios or a journey to adulthood together?

Kenji: You know Arch, Ito ang baka maguluhan kayo. Kasi ang sagot ko is both.

Archivald: Both?

Kenji: Opo.

Archivald: Paanong both?

Kenji: I did say kanina na it will have a sicker twist hindi po ba? Abangan po kung paano ko ito ginawa.

Archivald: Mas nathrill naman ako!

Kenji: Thanks ulit po, Arch. J

Rovi: Okay. Let's now move on with our next question. Arl nasan ka na?

Arl: I’m here! Thanks Rovi!

Rovi: Youre welcome!

Arl: Good Afternoon Ken.

Kenji: Good Afternon din po.

Arl: Paano mo gagawing kakaiba ang susunod mong istorya?

Kenji: Mature roles and scenes on the latter part of the story. Though ngayon pa lang, sinasabi ko na sa inyo na wala akong morbid sex scenes. Paninindigan ko yun. Sex is sacred for me. Though may mga language at eksena ako dito na medyo rated PG.

Arl: Ganun ba. So, sa 4^th book ba ay mayroon ng kasalang magaganap?

Kenji: Kasalan? Hmm. It’ll be nice. But ang set up ko usually ay sa Pinas. And I want to make my stories as realistic as possible. Or kung hindi man, ay mga bagay na kahit papaano ay pwede pa ding mangyari. At alam naman natin na sa ngayon, hindi legal ang wedding ng same sex. So baka no.

Arl: Sa bagong ginawa mong yugto ng MNB, ano ang pwede naming matutunan o mapulot na aral sa susunod mong istorya?

Kenji: Hmmm.. Kasi po, I always put hidden messages sa story. Mga tipong munting aral na marerealize mo at the back of your mind at masasabi mo later on na, “Ah, dapat ganun pala..”

Arl: And that’s what I love MNB so much! :)

Kenji: Maraming salamat po muli.

Arl: Mas salamat sayo, Ken.

Rovi: Next na magtatanong, actually ay kilala ko. Isa sya sa mga laging nagsasabing umiiyak sa mga short stories ko. At laging naninibago pag happy ending ang gawa ko. Tama ba ako? Hello Rue!

Rue: Sinabi mo pa! Hi din Rovi!

Kenji: Kaya nga idol ko yan si Rovi, eh!

Rovi: Eklatera!

Rue: Hao idol!

Kenji: Hao Rue!

Rue: Ano ang masasabi mong kaibahan ng mga naunang MNB sa MNB 4?

Kenji: MNB 4 will be more matured na. Bale kasi, kung mapapansin nyo. The 1^st book was highschool, 2^nd and 3^rd was College life. Itong 4^th, nasa real world na ang setting. Working na sila dito.

Rue: At ano naman ba ang pagkakapareho maliban sa may "best friend"?

Kenji: Pagkakapareho. Siguro yung mga hidden messages or lessons about life. I make sure na sa halos bawat scene or problemang pagdadaanan at mababasa ay may mapupulot kahit papaano na aral mula dito.

Rue: Aabangan ko to, Idol ha!

Kenji: Hao Rue!

Rue: Hao Idol!

Rovi:O sya tama na yan Rue. Marami ka ng exposure. Ayan ang next nating magtatanong ay walang iba kundi ang aking 'honey' t'wing imbyerna kami sa pressure. Hahaha! Napakabait at napakagwapo pero minsan napakatanga na si Patrice Valmer! Helloooo Honey!

Patrice: Hi Honey! Hi Ken! Hapon!

Kenji: OMG!!! Kuya!!! Hihihi!!

Patrice: Kamusta ka?

Kenji: Ito po, super happy na pinaunlakan mo ang request ko!! Super Happy! ^_^

Patrice: Salamat din sa invitation.

Kenji: Naku, ako ang mas thankful! ^_^

Patrice: Tuwing kailan ka nagsusulat?

Kenji: Usually po sa gabi. Pag tulog na ang lahat ng tao sa bahay.

Patrice: Ano ang habit mo when writing?

Kenji: Usually kuya, meron akong Lemon Tea sa tabi ko. Tapos salpak ng earphone sa tenga ko habang nakikinig sa music. Para mas madala lang. ^_^

Patrice: May rituals ka ba before o after writing?

Kenji: Before? Magreready ng snack at Lemon Tea. After naman, is iniimagine ko sa utak ko yung mga next scenes then isusulat pag may time na ulit.

Patrice: Base ba sa totoong buhay ang MNB at totoong tao ba si Ryan, Andre, Jason, LArc at Alex? ^^

Kenji: Actually, this is a very interesting question. Kasi masasabi ko na ako ang lahat ng character. Ryan is yung iyakin kong side, martyr, and sya din yung sad part ng life ko. Si Larc naman, ang negative side ko. Sya ung karuwagan ko, katangahan ko, and kakulangan ko. While Andre naman is yung nagreredeem sa mga pagkakamaling nagagawa ko.

Patrice: Interesting. Sya nga pala, salamat ulit sa invitation. That would be all muna. ^^

Kenji: Nako Kuya!! Ako talaga ang super thankful kaya super salamat po! ^_^

Rovi:So walang kwenta yung tanong ni Patrice. Hahaha! Sana yung susunod na tanong may latoy na. By the way, ang susunod na mga tanong ay magmumula sa isa sa mga Admin ng MNB. Pakiramdam ko lahat ng admin nirequire mo magtanong eh. Sya ang naghahawak ng Fan Page for MNB Group. Ang batang martir, Tommy!

Tommy: Martir talaga Kuya?

Rovi: Hahaha! K.

Kenji: Nako, hayaan mo yan! *giggles

Tommy: Hi Kuya!! OMG!! *himatay

Kenji: Hahaha!! Natatawa talaga ako sa mga reaction mong ganyan!

Tommy: Excited lang ako Kuya. Sya nga po pala. Salamat po sa pag imbinta sa akin dito. Nahihiya tuloy ako.

Kenji: Walang anuman. Sa katunayan ako ang mas nagpapasalamat sayo dahil sa suporta at tiwalang ibinibigay mo sa akin at pagtrato mo sa aking bilang “kuya” mo.

Tommy: The pleasure is all mine Kuya!! *himatay ulit

Kenji: Hahahaha! Ewan ko sayo! Magtanong ka na nga! Hahaha!!

Tommy: Okay, ito na. Kuya, what makes you think na babasahin ng readers mo ang Book 4?

Kenji: I don’t. And honestly, I never regarded them as readers, I prefer the term friends. Hanggang ngayon kasi ay naiilang ako pagsinasabi nila na reader or fan daw sila. Hindi talaga ako sanay. Pero yun nga Tommy, hindi ako sure kung tatangkilikin pa rin ito ng mga tao. But yes, I’m hoping.

Rovi:Plastikera ka.

Kenji: Hahaha! Tse! :P

Tommy: Syempre isa ako sa mga talagang tatangkilik nito!

Kenji: Maraming maraming salamat bunso.

Tommy: Welcome po Kuya. So, sino sino ang magiging characters para sa Book 4?

Kenji: The name of the the characters ba? Ang story ay magsisimula with Cyrus. Na inlove sa kaibigan nitong si Cedric. Na ang mahal naman ni Cedric ay si Geoff.

Tommy: Isa sa mga pinaka nagustuhang character talaga ng MNB ay sila “Jenny” at “Karen”, sa book 4 ba ay magkakaroon ka pa ring same character tulad nila?

Kenji: Definitely. At BIG surprise kung sino at ano ang pagkatao nya dito! Hahaha!

Rovi: Taena ka. Parang kinakabahan ako dyan sa BIG na yan.

Kenji: Hahaha! Watch out!

Tommy: Anu ang kaibahan ng MNB Book 4 sa tatlong Books na naisulat mo? At para kanino mo ba talaga sinusulat ang MNB 4?

Kenji: Hmm. Syempre, ang PINAKA inspirasyon ko sa lahat ng pagsusulat at ginagawa ko ay ang aking Bembem. Pero this story is dedicated for those na mga nakakausap ko. Mga nagshashare ng problems about their love life. Napansin ko kasi na karamihan sakanila ay tungkol sa story na ginawa ko.

Tommy: Parang ako lang. T_T

Kenji: Hahaha! Kanina lang halos himatayin ka. Ngayon emo ka na.

Tommy: Joke lang Kuya! ^_^

Tommy: Eh, Kuya, ano nagpapaiyak sayo ng matindi?

Kenji: Hmmm.. Death. Permanent Loss na kasi ito, eh. Kahit anong pilit mong makita pa yung taong namatay ay hindi na maari. Hinding hindi mo na sya muling makikitang ngumiti, tumawa, o kahit pa umiyak.

Tommy: OMG! *cries

Kenji: Hahaha!

Rovi: Nabigyan lang ng exposure sa camera may attitude na. Sipain kita dyan Tommy eh. Ayun move on na tayo. Ang next na magtatanong ay isang indian. Opo, nabasa nyo po ng tama. Indian sya dahil di sya sumisipot sa mga mahahalagang event ng buhay ko. At oo personalan to! Chos. Hahaha! Hello DM!

DM: Grabe ka naman, Kuya.

Rovi: K.

Kenji: Hahaha!

DM: Kosa!

Kenji: Uy, Kosa!

DM: May isang tanong lang ako.

Kenji: Shoot!

DM: Ang bullying ang isa sa pinakamaiinit na isyu sa panahon natin ngayon. Masakit isipin na isa sa mga dahilan ng bullying ay ang pagigiging isang homosekswal ng isang tao. Bilang isang manunulat paano mo iuuplift ang moral ng iyong mga mambabasa tungkol sa ganitong sitwasyon?

Rovi:Ang lakas makabeauty contest.

Kenji: Sanayan lang yan!

DM: Naman!

Kenji: Pero ayun nga, katulad nga ng sabi ko kosa kanina, is lagi akong naglalagay ng hidden messages or lessons sa aking story. At ang pinaka main objective ko din kasi sa story ko is yung ipakita ang potensyal nating mga 3^rd sex pagdating sa relasyon. Na matanggal sa isipan ng lipunan na porket 3^rd sex na kwento ay puro sex na lang ang nilalaman nito. Gusto ko ipakita na wala tayong pinagkaiba sa mga straight couples.

Kenji: About naman sa bullying, actually nakakalungkot talaga isipin na ang dami na nitong naging issues globally, most of them pa, result to death. I was always against bullying in any kind of form. I still believe na no one has the right to manipulate or intimidate any other person in any kind of way.

Kenji: Tulad ng nabasa ng lahat sa Book 2, I focuse on the theme about “Fame”. There was a time na Larc was bullied, Ryan was bullied, tapos Alex and Kulas were bulies. Somehow, I’d like to believe na kahit papaano ay naipakita ko ang effects ng pagiging isang bully at ang nararamdaman ng mga binubully. So I hope na napulot o naintindihan ng readers ang gusto kong iparating.

DM: Ganun ba Kosa, oh sya, salamat ha!!

Kenji: Maraming salamat din!

Rovi: Actually, salamat sa matinong tanong DM. Going back, yung next na magtatanong ay may alam ako, at marami yun. Hahahaha! Hello Arn!

Arnold: Ano agad agad yan?

Rovi: Hindi pwede. Kontrobersyal ito.

Arnold: Yung totoo?

Rovi: Magtanong ka na! Hindi ako ang iinterviewhin mo.

Arnold: Ay!! Kamusta Ken ko!

Kenji: Arn ko!! Okay naman! Buti pinansin mo din ako! Kala ko, extra lang ako dito.. Hahahaha! Guys, sa mga di po nakakaalam, Arn has been a friend of mine for almost 5 years now. But then nawalan kami ng communication for 2 years. Nagkaroon lang kami ulit ng connection ng dahil sa MNB.

Rovi:Plastikera moment again, go para sa ratings.

Kenji: Ang kontrabida mo! Ruby?

Arnold: Ang daming Kuda, ha!

Kenji: Hahaha!

Arnold: So ok, ito ang unang tanong ko. kung nabasa ni Boy Abunda ang gawa mo at na impress ito at inimbitahan kang mainterview. Katulad ng nakagawian ni Tito Boy inilabas nya ang mahiwagang salamin ano ang sasabihin mo sa reflection mo?

Kenji: Hmmm. I would make myself smile muna. And tell myself na just keep doing what you love. And always be thankful for all the blessings na natatanggap mo. And always put God in everything. At syempre, stay humble.

Arnold: Kung merong isang chapter ang irerevise mo sa lahat ng MNB series ano ito at bakit?

Kenji: Actually, wala. Kung ano man ang naisulat ko was written from the heart. Bawat emosyon, eksena at pagkakataon ay feeling ko naging angkop for the whole story.

Arnold: Most people ay  na hook talaga sa pagbasa ng MNB series at syempre di mo rin maiiwasan na may mag bash.  Naaapektuhan ka ba ng mga paninira o masasakit na salita? Ano ang ginagawa mo para malampasan mo ang mga ito?

Kenji: There was one time na nagreact ako sa basher. Pero one time deal lang talaga yun. Isang pagkakataon na kahit ikaw, alam mong hindi ko talaga ginagawa. It just so happened na pag gising ko ay yun agad ang nakita ko. Hahaha!!

Rovi: That just wasn't one time. Remember the time about sa grammar issue yung “You literally shatter me into pieces?” Hahaha!

Kenji: Ay, Oo!! Nakalimutan ko yun, ha..

Kenji: But after that, hindi na sya naging malaking fuss sa akin. After ko masabi ang gusto ko ay okay na naman ako. Nasabi ko naman ang gusto ko directly sa taong concerned. So okay na.

Kenji: And hindi naman ako emotional sa ganun. Masyado ng maraming dumaan sa buhay ko para intindihin ko pa ang mga bashers. Pero now, honestly. Wala akong sama ng loob kahit kanino.

Arnold: Kung may director na nakabasa ng ng series ng MNB at nag offer na isasapelikula ito. Papayag ka ba at may mga naisip ka na bang artista na gusto mong gumanap?

Kenji: OMG!!! Sino bang hindi papayag sa ganyang offer!! Hahaha! OO agad ang isasagot ko nyan for sure!! About sa mga artista naman, wala akong maisip kung sino. Ang daming magaling na actors ngayon. And magiging honor ko na kahit sino pa ang gumanap.

Rovi:Paano kung si Kuya Germs ang gumanap? Bet? Saka si Betong.

Kenji: Oo nalang, ha!! Try mo muna iimagine bago mo i-suggest, ha! Hahahaha!

Rovi: Hahaha!

Arnold: Kung may isang maimpluwensyang tao ang gusto mong makabasa ng MNB series sino ito at bakit?

Kenji: Kris Aquino. Isa sya sa mga idol ko kasi. Once kasi ako nakabasa ng ginawa nyang article and GAWD! Was she intelligent! At isa pa, favorite ko din si Ms. Kris Aquino.

Arnold: Ang showbiz ng sagot mo, ha!

Kenji: Mas mashowbiz kaya ang tanong mo! Hahahaha!! Anyway, Arn ko, thanks sa pagpapaunlak mo sa favor kong ito.

Arnold: Anytime Ken.

Rovi: Salamat Arnold. May alam ako pero di ko sasabihin! Chos. Ang susunod po ay sobrang babait na mga tao. At take note, magkapatid sila. Isang merlat at otoko. Sila po sina Foxriver at Riley o Atiii Aronn at Kuya Victor sa totoong buhay! Hello!

            Aronn and Victor: Hi din sayo, Rovi! *kaway

            Rovi: Terey, may fans.

Aronn: Kik! *kembot!

Rovi: Terey talaga! May choreography pa!

Victor: Hahaha!

Aronn: Kennnnnn!!!

Kenji: Atiiiiiii!!

Victor: Hi Ken!

Kenji: Hello po Koya!

Aronn: So, ako muna ang magtatanong Ken! Diba, series itong MNB,bakit independent ang plot?style mo ba yun o may ibang dahilan?

Kenji: Hmmm. Siguro kasi gusto ko bigyan ng variety ang readers pero with the theme of bestfriends falling for each other. Ewan, I find it romantic kasi, eh.

Aronn: Actually ako din!

Kenji: Kaso curious lang ako atiii. Sa mga di nakakaalam, ako na ang magbubunyag. Isa ka pong tunay na babae ngunit bakit mo nagustuhan ang MNB kahit pa m2m series ito?

Aronn: Kasi siguro Ken, mahilig na talaga akong magbasa kahit bata pa lang ako..aaminin ko wala akong alam sa mga ganitong istorya..until my brother told me about these..nung una na curious lang talaga ako kung paano ang ganitong klaseng kwento..until i read Minahal Ni Bestfriend book 1..nakuha ng kwentong ito ang pansin ko maybe because of the title..then i start reading it..for some reasons nagustuhan ko talaga sya..until Ken released the second book..ito na talaga yung masasabi kong super sinubaybayan ko,to the point na naapektuhan din ako ng mga eksena..kahit kelan naman ay di naging issue sa akin ang kasarian kaya siguru mas madali kong na appreciate ang mga ganitong klaseng kwento..ang sa akin kung may puso ang isang kwento babasahin ko..at marahil yun ang naging dahilan ko kung bakit sinubaybayan ko ang MNB..katulad ng titulo nya Minahal Ni Bestfriend,minahal ko na rin ang kwentong ito..

Kenji: Awwww. Natouch naman si ako.

Victor: Totoo yun, Ken.

Kenji: Maraming maraming salamat po Koya! ^_^

Victor: Ako naman ang magtatanong. May bagong Dark_Ken ba kaming mababasa sa MNB 4?

Kenji: Hmmm. I would like to believe so. Masasabi ko na talagang pinag isipan ko ng mabuti ang plot nito. And so far, dito din ako mas nahirapan dahil mas chinallenge ko yung sarili ko dito.

Victor: Sa mga characters sa MNB 4,meron bang "Ryan" na tatatak sa isip ng babasa nito?

Kenji: I hope. Naging napakalaking character ni Ryan sa series ko ng MNB. Tinakpan nya ng mabuti si Jerry ng first book. Pero sa tingin ko din, na sa Book 4 ay hindi lang ang main character ang mag sstand out.

Aronn: Tunay nga na minahal namin ang Minahal Ni Bestfriend dahil sa pagpapakita ng kababaang loob.Dito sa MNB 4,may makikita ba kaming kakaibang tapang sa main character?

Kenji: Definitely. Ibang iba ang magiging character ng main lead ko dito. Baka nga mainis pa kayo sakanya.Though syempre, may kabaitang taglay ito kahit papano. Hindi mawawala yun.

Victor: May plano ka ba na i-publish as a book ang series na ito MNB?

Kenji: SANA!! Hahahaha. Wala naman sigurong masama na mangarap, diba? People always asked me kung bakit daw hindi ko ito ipubish as a book. Hahaha&gt;&gt; Yun muna sagot ko.

Aronn: Maraming maraming salamat sa pagsshare mo sa amin ng iyong talento Ken. Just stay humble as you are. Sa totoo lang, mas minahal ka namin, lalo na kami ni Kuya dahil doon.

Victor: True.

Kenji: Ako naman kasi Atii and Koya, hindi ko binibilang kung ano yung nagawa ko para sa isang tao. Kasi mas nakikita ko yung ginawa nila para sa akin. Kaya naman wala talaga akong sawang magpapasalamat sa inyong lahat lahat.

Aronn: Kaya naman sobrang love kita Ken, eh! Kaya nga sinabi ko sayo na ikaw talaga ang pinaka favorite author ko sa lahat. At nagpapasalamat ako na nagkakilala tayo.

Kenji: At thankful din ako Atii na nagkakilala tayo Atii.. Kaya muli, maraming maraming salamat po. Sayo din po Koya.

Aronn and Victor: Youre welcome Ken!

Rovi:Oh my G! I'm so honored like an honor student to introduce our next guest. Sya ang isa sa aking mga hinahangaaang manununulat. Ang aming ina, na ina ng awa, na ina ng mga tala, ina ng mga puro, ina ng mga malilinis, Ms.Dalisay Diaz!

Dalisay: Salamat anak.

Kenji: Good Afternoon Mama. *mangha

Dalisay: Sayo din, anak.

Kenji: Oo nga po pala.. gusto ko po muna magpasalamat sayo Mama.

Dalisay: Para saan?

Kenji: Kasi ikaw po ang unang nagbukas ng pinto sa akin para magpost.. MNB was first posted sa blog mo po.. Kaya maraming maraming salamat po. Sobra po.

Daisay: Wala yun. Since then you have proven to have your own set of followers. Treasure them. Ako, nandito lang ako to guide and watch you mga anak ko.

Kenji: Kaya nga po sobrang nagpapasalamat ako sayo Mama. Sa totoo lang po, pag may nasasabi kayo about my work ay talaga pong kinikilig ako sa tuwa Mama.. It means a lot to me po..

Dalisay: I seldom praise another writer's work. But when I do I make sure the credit will be sent or know to where the credit is due. I have seen your progress kaya don't hesitate to try other things in terms of writing. Go for the gold lagi.

Kenji: Salamat talaga Mama!!  Ayan, kinilig nanaman ako! ^_^

Dalisay: Okay, magtatanong na ako. Sino at ano ang inspirasyon mo to write meaningful and touching stories?

Kenji: I remember noong una po akong nagsulat, ang unang pumasok sa isip ko ay yung mga katulad ng case ko. Na somehow, mailabas nila yung pain na meron sila.

Dalisay: Lahat ba ng nangyari sa MNB1 ay nangyari sa totoong buhay?

Kenji: Most of it happened po. Chinange ko lang po ang setting, and name po.

Dalisay: What made you write a story about yourself?

Kenji: Hmmm.. Kasi po it made me the person that I am today. Hindi man perfect, pero mas matatag. Somehow, gusto ko iparating yung mga lessons na natutunan ko sa buhay ko.

Dalisay: Maiba naman tayo ng kaunti. Paano kayo nagkakilala ng bembem mong si Jhas?

Kenji: Ayieeee! Kinilig ako diba? Hahahaha. Kaibigan po sya ng kaibigan ko din po Mama. Ayun. Hihihi. Landi ko.

Dalisay: Sige, anak!

Kenji: Hihihi!

Dalisay: Ok. Final question at alam mo namang busy ang Mama. May aabangan pa ba kaming story bukod sa MNB4?

Kenji: Opo. And hopefully makagawa din ako ng kwento na out sa “bestfriend” theme.

Dalisay. Okay, anak. Basta pagbutihan mo, ha.

Kenji: Opo, maraming salamat po ulit sa pagpayag nyo sa interview. Sobrang thanks po! ^_^

Rovi: nakakapagod magintroduce. Pasalamat ka nakow. So ako na ang magtatanong ha? Atlast.

Rovi: Ilang books pa ang MNB? Kakabugin ba nito ang Daisy Siete at Shake Rattle and Roll?

Kenji: Ahaha! Natawa naman ako sa Daisy Siete at Shake, Rattle, and Roll! Hindi ko alam ang kasagutan sa ngayon dahil di ko pa nga nalalagpasan ang 7 Books ng Harry Potter! Hahaha!

Rovi: Ano ang koneksyon ng MNB sa buhay mo at bakit parang di mo to malet go?

Kenji: Sa Book 1 lang naman talaga ako super overly connected Rovi. Kaso siguro kasi napaka romantic para sa aking bestfriends falling for one another.

Rovi: Ano ang pagkakaiba ng New Book sa mga nakalipas na MNB?

Kenji: Maiinis ang mga tao sa mga scenes. But I know, maraming makakarelate.

Rovi: Sino sa mga characters ng MNB ang gusto mong alisin pero dahil kailangan, sinama mo?

Kenji: Ang minamahal nung love interest ng bida.

Rovi: Personal sayo ang MNB diba? So bakit pinupursue mo pa rin kahit nasa isang masayang relasyon ka na? Hindi ba mahirap gunitain ang past? Don't you find it a bit disrespectful sa current partner mo?

Kenji: Sabi ko nga kanina, the first book was indeed a little personal. But Books 2 and 3 were fiction naman so I think okay na naman. And yes Rovi, I am very happy with my current status. Disrespectful? Hindi naman. Kasi alam kong andyan sya at sumusuporta sa akin. Eh yun mismo ang nagiging inspirasyon ko sa pagsusulat.

Rovi: The reason why I find it difficult to update Unbroken 2.0 is I am no longer sad and I am indeed, in a happy relationship. Don't you find yourself struggling writing? given the fact that you too are in a happy, committed relationship.

Kenji: Sobra Rovi. I need to be kasi in the scene wherein minsan kailangan ko maging sad kahit hindi naman ako malungkot talaga. Tulad na lang sa Books 2 and 3, diba? Puro hurtful moments. Pero most of you know that I’ve been sick and that made me very sad. So dun ako humugot ng kalungkutan ko.

Rovi: Sino sa mga characters sa MNB ang nagpapakilig sayo whenever you remember the scenes that had happened? Kanino naman yung pinakanagbibigay ng kurot kapag naaalala mo?

Kenji: Sa kilig, it would be Andre. Gawd! Too good to be true na kasi sya. He pursued Ryan kahit pa naging napaka risky nito sa part nya. Sa nalulungkot naman, si Jerry. Kasi yun yung time ng buhay ko na naging napakalungkot ako.

Rovi: Anong masasabi mo sa boom ng MNB group at dun sa iba na gumagaya na rin? Charottttt! Hahahaha! Though, thanks for the opportunity to be one of the admins and writers ng page at blog. And thanks for the friendship. And yes, your final message. :)

Kenji: Ayoko sumegway ng issue, ha! Hahahaha.

Rovi: Eklatera! Bilis na! Ang haba na ng teaser mo! Gow!

Kenji: Hello po muli sa inyong lahat! Ako po itong muli. Si dark_ken na naghatid sa inyo ng series na “Minahal ni Bestfriend”. Una po muna ay gusto kong magpasalamat sa lahat lahat. And I mean sa lahat lahat ng sumuporta sa aking series. At sa lahat lahat ng naniwala sa aking munting kakayahan. If it wasn’t for you guys, hindi ako magkakaroon ng lakas ng loob na magpatuloy magsulat.

            As many of you may know, MNB series was supposed to be a one time shot lang. Walang Book 2. Tapos ang usapan. But then, dahil na rin sa tulong ng mga tao sa paligid ko, most especially ang aking Bembem na laging naandyan to support me, is nadagdagan ang unang series nito hanggang sa umabot ng Book 3.

            Marami po ang nagbigay mensahe sa akin through email, comment posts, and fb messages na sana ay gumawa po ako ng another installment for MNB. At dahil po sa mga taong nagbigay lakas loob. Maguumpisa po ulit ang bagong yugto mula sa inyong lingkod.

            Bago ako magsimula about sa Book 4, ay may mga tao akong gustong pasalamatan. Unang una ay ang aking Bembem na walang sumusuporta at umiintindi sa aking mga pagkukulang. Kasi sya din ang naging puno’t dulo ng aking inspirasyon. Hindi lamang sa pagsusulat ngunit sa lahat ng bagay na ginagawa ko.

Pangalawa ay si Mama Dalisay at si Zack ng BOL. MNB was first posted sa blog ni Mama Dalisay. And, una ko po itong naipost sa blog ni Mama Dalisay under my name. Dito po unang naipost ang first 2 chapters ng Minahal ni Bestfriend. She welcomed me in her blog kaya naman sobrang pinagpapasalamat ko ito. It was weeks after bago ako naapprove sa BOL at ibang blogs.

            Also, I would like to thank Kuya Mike Juha. I remember I first read his works sa BOL din. At doon ako nainspire magsulat. Ang galing kasi talaga ng mga stories nya and I know na walang kokontra sakin dito. So, after ko makapagpost sa blog ni Mama Dalisay ay inintroduce nya ako kay Kuya Mike. Kaya naman napunta ako sa MSOB Family na talaga namang sumuporta din sa akin.

            There, I met friends na napalapit sa akin. Lalo na si Rovi Yuno or mas kilala ng iba na si “Unbroken”. I remember pa nung una, we used to argue o mag debate about things, hanggang naging okrayan, biruan, na lalong mas naging nakapagpalapit nya sa aking puso. Then there, nakilala ko din sila Jojie, Erwin F., DM, Ormhel, at marami pang iba.

Muli po, ay nagpapasalamat ako sa inyong lahat lahat. Kaya po mula sa kaibuturan ng aking puso, maraming maraming maraming salamat po sa inyong lahat lahat.

Bago po magtapos ang lahat ay nais kong pasalamat ang nagpaunlak sa aking munting interview. Unang una na sa aking Bembem na laging andyan to support. Kay Rovi Yuno na naging host ng interview na ito at sa mga guests nating sina Mama Dalisay, Patrice, Tommy, Arnold, Jojie, Dm, Aronn, Victor, Arch, at Arl.

 At ngayon po ay taos puso kong inihahandog sa inyo ang ika-apat na yugto ng aking munting akda.

“Minahal ni Bestfriend: Desperado”