Pangako, Mahal ko Part 1

Pangako, Mahal ko

Written by: Echo

DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

---

Ako si Paul 22 years old at may live-in partner ako, si Jethro 24 years old na sya at 3 taon na kaming nagsasama.

Sobrang saya ng pagsasama namin going strong ika nga. Magkaklase kami nyan nung college at dun nabuo ang kakaiba naming pagtitinginan.

Sa tatlong taon na yun ay madami din kaming pagsubok na pinagdaanan tulad ng pagtanggap samin ng aming pamilya. Nung una ay sobrang tutol sila pero lumipas ang panahon ay natanggap na din nila, siguro nakita nila na tunay ang pagmamahalan namin at nakikita nilang masaya kami.

Pero masusubok din pala ang aming pagsasama ng dahil sa aking sakit. Ilang buwan ko na din natuklasan na may sakit pala ako sa puso, at pag hindi maagapan ay maaari ko itong ikamatay.

 "mahal kamusta ang trabaho??"

sabi ko kay jethro

"eto pagod mahal kiss mo nga ako" sabi ni jethro na nakanguso pa ang bibig miya mo ay batang gustong magpahalik..

"hmmmmmwuah!...sarap ba?"

"opo! isa pa tas punta tayo sa kwarto!"

"loko loko! magbihis kana at kakaen na tayo" nakangiti kong tugon sa kanya...

Sabay kaming kumain at andami nyang ikinekwento tungkol sa nangyari na naman sa trabaho nya. Nakikinig lang ako at minsay nangingiti. Hindi ko magawang sumaya dahil iniisip ko ang aking karamdaman.

"mahal may problema ka ba? parang ang lalim ng iniisip mo eh?" - takang tanong sakin ni jethro

"ha?? wala to siguro pagod lang" tugon ko..

"sigurado ka ah?"

"opo" maikling tugon ko at nagpakawala ako ng matamis na ngiti..

Lumipas ang mga araw na okay ang pagsasama namin ni jethro maliban sa minsanang pagkirot ng puso ko, iniinom ko naman ang gamot ko pag nararamdaman ko yun.

Sa paglipas ng mga araw lalung tumindi ang aking nararamdaman, dahilan para mapabayaan ko na si jethro. Umaalis ako ng hindi nya nalalaman para magpacheck-up, napapansin nya yun at yun ang minsan na nagiging dahilan ng aming pag-aaway.  Ayokong malaman nya ang aking kalagayan, ayokong kaawaan nya ako, at pinangako ko sa kanya na ako ang mag-aalaga sa kanya.

Napapadalas na din ang aming pag-aaway at hindi ko naman masabi ang dahilan ng lahat, kaya pinanindigan ko na din ang mga kasinungalingan ko.

*jethro*

Nararamdaman kong nag-iiba na sya, hindi na katulad ng dati na sobra syang maalaga sakin. Pag tinatanong ko kung anung problema laging wala. Minsan naiisip kong baka meron na syang ibang mahal at nagsasawa na sya sakin?? hirap na din ako.

Naisipan kong magrebelde sa relasyon namin. Kung may iba na sya kaya ko din syang palitan.

Minsan gabing gabi na ko nauwi ng bahay namin at kung minsa'y lasing pa. Inaasikaso nya naman ako at ang masakit dun ay hindi man lang sya magalit sakin?? parang wala lang?? kaya tinuloy ko ang aking pagrerebelde hanggang sa marealize nyang hindi nya ko kayang mawala.

*paul*

Hindi ko maintindihan kung bakit nya yun ginagawa, sobrang sakit na pero wala akong magawa. Nagbulag-bulagan ako sa mga ginagawa nya, hinayaan ko sya sa mga gusto nya kahit na sobrang sakit na. Natatandaan ko sabi ng duktor ng magpakonsulta ako ay makakasama daw ang sobrang mga emosyon at stress, pero eto hindi ko mapigilan. Minsan sinusulat ko na lang lahat ng nararamdaman ko sa aking maliit na notebook para kahit paano ay mabawasan ng bigat na nararamdaman ko.

Walang pagbabago sa problema namin at ang masakit ay nararamdaman kong nanlalamig na sya sakin.

Isang gabi habang mahimbing syang natutulog ay biglang umilaw ang kanyang cellphone may message, binuksan ko kahit hindi ko ugaling kalikutin ang telepono nya..

1message from luis:

"bhe salamat kanina ah' masaya akong nakasama na naman kita, mahal na mahal kita."

pagkabasa ko nun ay sumikip bigla ang dibdib ko at automatic na dumadaloy mga luha ko.

"bakit? bakit? bakit?" paulit-ulit kong pagtangis kasabay ng mga luhang patuloy na dumadaloy. Panginoon bakit ito nangyayari sa akin?? bakit po?? makasalanan ba ako?? mahal na mahal ko lang naman si jethro eh bakit ko kailangan maranasan ito?? please please....  Nakatulugan ko na ang pag iyak ko.

Nagising ako ng maaga para ipagluto sya ng almusal. Habang kumakaen sya ay pinagmamasdan ko lang sya, nalulungkot ako sa nangyayari samin.

Sabado umalis si jethro ng umaga may meeting daw sya. Bandang hapon naisipan kong umalis at mag-gala, nagpunta ako ng mall at naglibot-libot ako.

 Hindi ko inaasahan na makikita ko dito si jethro may kasama, at kaakbay nya pa ito..nagtatawanan pa habang naglalakad. Natulala ako at hindi ako makagalaw. Naninikip na naman ang dibdib ko at walang humpay na naman ang pagdaloy ng mga luha ko.

Sobrang sakit na naman...dali-dali akong umuwi ng bahay at duon ay binuhos ko lahat ng sama ng loob ko. At muli nanikip na naman ang dibdib ko, kinuha ko ang aking mga gamot para inumin at nararamdaman kong nanghihina na ako.

Itutuloy...