The Devil Beside Me Chapter 25 (Special Finale)

Story Cover Created by: MakkiPotpot

Written by: Zildjian

Email: zildjianace@gmail.com

Blog: ZildjianStories

FB Group: facebook/ZildjianStories

Author's Note:

TDBM Finally reached its end. Hindi ko siguro magagawa ang lahat ng ito kung hindi sa suportang ibinigay niyo sa k’wento ko. I even lost my drive to write dahilan para matagalan ako bago muling masundan ang mga chapters nito pero kahit buwan ang binilang, hindi pa rin kayo nawala mga paps. Salamat talaga ng marami sa suporta niyo.

 Paano, ito na ang huling silip natin sa mga characters na napamahal na rin sa inyo. Sana nga lang ay nagawa ko ng tama ang lahat para kahit sa huling beses, magawa pa rin nila kayong pasayahin. Enjoy reading guys!!!

Lawfer – Salamat sa pagpapa-disturbo mo sa akin sa tuwing kakailanganin ko ang taga proofread. Gumanti ka na lang sa akin sa susunod! Hehe

 Makki – Thank you sa napakagandang cover ng k’wentong ito. Sana sa susunod kong gagawin, makahirit pa rin ako sa’yo ng magandang cover. HAHA

Anonymouse/Silent Readers – Yow guys! Thank you sa pagbabasa ng mga k’wento ko. Hanggang sa uulitin!

 To my 199 Followers –Thank you sa pag-follow! Dumami pa sana kayo! HAHA

 To my Solid commenter’s –SALAMAT NG MARAMI SA PAGPAPALAKAS NIYO NG LOOB KO! KAYO ANG INSPIRASYON KO!

DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

---

Jay

Janssen Velasco

Maki Delgado

Nangungulap pa rin ang isip ni Jay kahit ilang minuto na ang nakakalipas nang ipakilala ni Mrs. Serano si Janssen bilang anak nito sa lahat ng bisita sa party na sadya para sa anak nito. Naroon sila ngayon sa malawak at glamorosong bakuran ng bahay ni Mrs. Serano sa Valle Verde Subdivision. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na si Elizabeth Serano na kanyang bagong partner sa negosyo ay ang ina ni Janssen.

Si Maki ang nagdala sa kanya roon kinabukasan ng gabi mula sa condo unit na tinutuluyan nito kung saan siya nagpalipas ng magdamag. Oo, hindi na siya nakaalis pa roon dahil halos hindi na siya pinalabas pa ni Maki sa k’warto ng unit na iyon na pag-aari pala ng mga Nievera. Ipinahiram iyon kay Maki ni Dave para may matuluyan ito habang naroon sa Manila.

 Ayon rin kay Maki ay matagal ng nakaplano ang party na iyon hindi pa man niya personal na nakikilala si Mrs. Serano. Minabuti kasi muna nitong itago sa publiko ang tungkol sa anak nito hanggat hindi pa tuluyang nasisentensiyahan ang dating asawa. Iyon ang suhestyon na ibinigay rito nina Nicollo at Dave. At dahil tapos na ang problema, tuluyan ng magsasama ang mag-ina.

“Natulala ka riyan.” Puna sa kanya ng kaibigang si Alex na naroon din sa party na iyon. Hindi lamang ito ang dumalo. Kasama rin nito ang maligalig nitong kasintahan, ang iba pa nilang kaibigan at ang mga magulang niya. Hindi lamang iyon, naroon din sa party na iyon ang ilan sa mga kaibigan ni Dave na konektado sa business world.

“Dahil hanggang ngayon, hindi pa rin ma-absorb ng utak ko ang lahat.” Pagsasabi niya ng totoo sabay baling sa kinaroroonan ng kanyang mga magulang na ngayon ay siyang kausap naman ni Mrs. Serano. “Paano ba kayo napuntang lahat dito? Bakit parang pakiramdam ko, ako lang yata ang huling naka-alam sa party na ito.”

“Obviously dahil inimbitahan kami kaya kami nandito. Wala naman sa gwapo kong hitsura ang mang-gate crash. At nahalata mo pala na ikaw lang ang huling naka alam? Ang henyo mo talaga!” Nakangising pag butt-in naman ng kasintahan nitong si Renzell Dave na agad na umani ng batok mula sa kambal nito. “Aray! Maldita, oh! Pinipisikal ako ni Dorwin.”

“Puro ka kasi kalokohan.” Wika dito ng kambal nitong si Dorwin.

Ayon kay Maki, si Atty. Nievera ang humawak sa kaso ni Mrs. Serano laban sa asawa nito. Si Dorwin pa nga raw ang nagpresinta na siyang hahawak ng kaso dahil matindi ang galit nito sa mga lalaking mapagsamantala sa mga asawa nito na tulad na lang sa nangyari sa ina ng asawa nitong si Red Sanoria. Bukod rin kay Dorwin, ay malaki rin ang naitulong ng isa sa kanyang mga kaibigan na si Nicollo na hanggang sa mga oras na iyon ay iwas pa rin  sa kanya dahil sa panggogoyo ng mga ito.

“Hanggang ngayon pala maluwang pa rin ang turnilyo ng utak nitong bayaw mo Red.” Ngingisi-ngising wika ng isa sa namamayagpag na batang negosyanteng si Claude Samaniego.

“Inggit ka lang sa kaguwapuhan ko.” Tugon rito ni Dave.

“Bakit naman ako maiinggit sa’yo? I have Laurence na palaging nagpapa-alala kung gaano ako ka-guwapo. At mahal na mahal ako kahit minsan ay may sumpong.”

“Ikaw lang ba ang may Laurence? Alalahanin mong isa rin ako sa mga pinalad na mapaamo ang isa sa masusungit na nilalang sa mundong ito.” Sabay hapit nito sa bewang ng kanyang kaibigan. “I love you Maldita!”

“Kung may pinalad man ng husto sa larangan ng pagpapaamo ay ako `yon.” Pagsali naman ng isa pang kaibigan ng mga ito na si Rome. “Walang tatalo sa kasungitan ni Supah Ace ko, no!”

“Nagpayabangan sa pagiging under de saya ang mga ugok.” It was no other than Arl Christopher Earl Alberto.

“Hayaan mo na sila Ace. Kaligayahan talaga nilang maging under.” Ngingiti-ngiti namang wika ni Red Sanoria.

“Bakit Sanoria, hindi ka ba kasali sa kanila?” It was Laurence Cervantes Samaniego.

Agad na bumaling si Red sa kasintahan nitong sa mga oras na iyon ay mataman ng nakatingin dito. May pagbabanta sa mga mata nito na animoy isang maling sagot lang ni Red ay may paglalagyan agad ito.

“Sabi ko nga kasama ako sa mga under. At proud ako roon!” Biglang bawi nito.

Napahagikhik na lamang sila. Unang makilala niya ang mga ito ay agad siyang nakadama ng inggit. Bawat isa kasi sa kanila ay nakikitaan niya ng matinding pagmamahal para sa mga kapareha ng mga ito.

“Mukhang nagkakatuwan kayo rito, ah.” Nakangiting bati sa kanila ni Mrs. Serano. Hindi niya napansin na nakalapit na pala ito sa kanila. “At kilala niyo pala ang isa’t isa.” Dagdag nito habang nakangiting nakatingin kay Claude.

“Mga dati silang ka-klase ng Misis ko. At minsan na rin nila akong natulungan sa problema ko. Now, we are good friends and at the same time business partners.” Pagpapaliwanag ni Claude rito.

“I never imagined that I will get the chance to meet some of the most sought-after bachelors of this country. At nasa iisang grupo lang pala ang iba sa kanila.”

“Para namang hindi mo kilala ang mga pinanggalingan namin.” Nakangiting wika rito ni Ace. “Hindi nga ba’t iyon ang rason kung bakit kami narito ngayon? Dahil mga kasosyo mo ang mga magulang namin. By the way, congratulations sa pagkakapanalo niyo sa kaso at sa pagbabalik ng anak mo.”

“It was all thanks to you guys. Hindi naman lingid sa akin ang tulong na ibinigay niyo lalo na sa’yo Atty. Nievera. Your capability as lawyer is undeniable. Pinatotohanan mo lang na isa ka sa pinakamagaling na abogado ng bansang ito. No wonder halos pag-agawan ka ng lahat.”

“Kumilos lang kami ayon sa plano ni Maki. At medyo naging business na namin ang pakialaman ang mga love life ng mga nadidikit sa grupo namin  kaya kami nasangkot sa sitwasyon.” Nakangiting wika dito ni Dorwin.

“Asan nga pala ang ungas na `yon?” Wika naman ni Dave. “Bakit iniwan niya itong henyong irog niya sa atin?”

Maski siya ay hindi niya alam kung saan napunta si Maki. Nagpaalam ito kanina para ikukuha siya ng maiinum pero hanggang ngayon, `di pa ito nakakabalik.

“Nasa loob sila ng bahay ng anak ko at nag-uusap.” Si Mrs. Serano ang sumagot sa katanungan nila. “Sana nga lang hindi sila magsapakan.” Nakangiti pa nitong dagdag.

“N-Nag-uusap?” Bigla siyang kinabahan.

Ngumiti sa kanya si Mrs. Serano.

“May kinaklaro lang sila sa isa’t isa. Hayaan mo muna silang dalawa.”

“Pero ––”

“I never got the chance to say this to you. Thank you so much Jay.” Putol nito sa kanya pa sanang sasabihin. “Kung hindi sa malaking plano mo, siguro hanggang ngayon ay nagkakasya pa rin akong tingnan mula sa malayo ang anak ko. Kayo ng mga kaibigan mo ang tumanggal sa takot ko kay Alfonso. Sa inyo ako natutong ipaglaban ang karapatan ko sa anak ko.”

Ngumiti siya rito.

“Kung may dapat kang pasalamatan, hindi ako iyon. Si Maki ang tumapos ng nasimulan ko.”

“Pero hindi iyon gagawin ni Maki kung hindi dahil sa’yo.” Anito. “Sa pagkagusto niyang protektahan ka, kahit ang itinuring niyang mortal na kaaway ay tinulungan niya.”

“Bayad na si Makiboy sa lahat ng paghihirap niya.” Puno ng panunudyong wika ni Renzell Dave. “Ayon sa mga gamu-gamo, magdamag na nagkulong ang dalawa sa condo na tinutuluyan ni Maki. Mukhang naningil ng husto si kabayan.”

“Wala kaming  ––”

Hindi niya naituloy ang gagawin sanang pagdepensa sa sarili dahil nanunuksong tingin na ang ibinigay sa kanya ng mga ito kasama na rin si Mrs. Serano.

“Naka-score pala ang manok natin kahapon. Nakailang home run kaya siya?” Ngingisi-ngisi na ring wika ni Rome.

“Malamang sampu.” Pagsali ni Dorwin.

“Depende siguro mahal sa bilis.” Gatong naman ni Red.

“Kung inabot sila ng magdamag….” Tila nananadya pa si Ace na inilagay ang hintuturo nito sa sintido na animoy nag-iisip. “Kulang ang sampu.”

“Sayang walang balut sa menu ng mga pagkain mo Misis. Kakailanganin ng bata natin `yon. Para may energy siya ulit mamaya.” Ani naman ni Claude.

“Igagawa ko na lamang siya ng pagkain na magpapatibay ng kanyang mga tuhod.” wika naman ni Lance.

“`Wag niyong tuksuhin si Jay, baka umiyak `yan.” Hirit pa ni Alex.

Napayuko na lamang siya para maitago ang pamumula sa sobrang kahihiyan lalo pa’t kaharap nila si Mrs. Serano na tuwang-tuwa pa sa mga kalokohan ng kanyang mga kaibigan.

“Pinagkakaisahan niyo na naman si Jay-Jay.” May himig ng iritasyon na wika ni Maki dahilan para muli siyang mapa-angat ng tingin. Agad itong lumapit sa kanya at hinapit siya palapit dito para itago sa mga manunukso niyang kaibigan. “`Wag mo silang pansinin.”

“Protective!” Ngingisi-ngising wika ni Dave.

“Ma, hinahanap kayo ni Mr. Sandoval.” Napatingin siya kay Janssen. Nakangiti ito sa kanya.

“Ah, yes. Mr. Sandoval. Maiwan ko muna ulit kayo mga hijo.”

“Sasama na kami ni Lance.” Ani naman ni Claude. “May proposal rin ako para sa kanya.”

“Doon muna kami ni Dorwin sa  buffet. May desert na ginawa si Lance na gusto kong ipatikim sa kanya.” Ani naman ni Red.

“Sasama kami ni Rome. Gusto ko rin matikaman ang desert na `yon.” Ani naman ni Ace.

“Puntahan muna namin ni Dave sina Nico. Baka may naisipan na namang pag-diskusyunan ang dalawang iyon.”

Parang dinaanan ng malakas na hangin na nahawi ang mga ito at ang natira na lamang ay silang tatlo nina Janssen. It was too obvious, nagdadahilan lang ang mga ito para bigyan sila ng privacy.

Nanatiling protektado siya ni Maki. Habang si Janssen naman ay hindi pa rin nawawala ang nakaguhit na ngiti nito.

“Nag-resign na ako sa trabaho ko.” Pagsisimula nito ng usapan. “Ipinadala ako ni Mama kay sir Dave para i-train sa pagpapatakbo ng negosyo. Sana hindi ka galit sa akin dahil nakisali ako sa paglilihim nila sa’yo tungkol sa mama ko.”

Nagawa na rin niyang ngumiti rito. Ang totoo ay kanina pa siya nag-aalangan dito simula ng dumating sila sa party na iyon. Ngayon kasing nagkasundo na ang mga damdamin nila ni Maki ay hindi niya alam kung papaano haharapin ang dating kasintahan. Kahit pa man sabihin pang pareho silang may ulterior motive nang maging sila.

“Hindi ko naman magagawang magalit sa’yo. May dahilan kung bakit itinago niyo sa akin ang lahat at naipaliwanag na ni Maki sa akin iyon. Magkikita pa ba tayo?”

“He will represent Miss Elizabeth sa kumpanya na hinahawakan mo. Si Tito Art mismo ang magtuturo sa kanya sa pasikot-sikot sa kumpanya niyo.” Pagsabat ni Maki.

Nasabi rin sa kanya ni Maki na dahil sa pagbabahagi niya sa mga tunay na nangyari kay Mrs. Serano ay tuluyan na ring na-convince ang ginang na walang kinalaman ang kanyang ama sa nangyari sa pamilya nito. Na biktima rin ang kanyang ama ni Alfonso. Iyon din daw ang isa sa mga dahilan kung bakit siya ang inatasan ng kanyang ama na humarap kay Mrs. Serano. Malaki ang tiwala nitong magagawa niyang lubusang maipaintindi sa ginang ang lahat.

“Ibig sabihin, palagi tayong magkikita.” Bigla siyang natuwa. Isang tunay na kaibigan na rin kasi ang tingin niya rito.

Bumaling ang tingin ni Janssen kay Maki.

“Pinagbawalan ako ni Maki na lumapit sa’yo.” Nakangiti nitong tugon. “Hanggat hindi pa raw nagbabago ang nararamdaman ko para sa’yo at wala pa akong ipinakikilalang bagong mamahalin.”

“Ginawa mo iyon?” Baling naman niya kay Maki. “Umandar na naman ang pagiging demonyito at pagiging selfish mo!”

“You’re free to call me selfish evil kung iyon ang magpapasaya sa’yo. Pero masisisi mo ba ako kung hindi ko kayang ipamigay ka?” Depensa naman nito saka lalo siyang isiniksik rito.

Possessive jerk!

“Natatakot lang siyang mawala ka sa kanya. At mabuti na rin iyon, baka hindi rin ako makapagpigil kung sakali. Bigla kong maisipang gayahin ang dati niyang taktika noong nagbalak siyang agawin ka sa akin.” Nakangiting wika ni Janssen.

“He was never been yours!” Alma agad ni Maki dito. “At subukan mo lang na gumawa ng kalokohan, hindi kita sasantuhin.”

Imbes na mapikon sa pagbabanta ng may sa demonyo niyang kasintahan ay lalo lamang lumapad ang ngiti ni Janssen.

“Marunong akong tumanaw ng utang-na-loob kaya asahan mong hindi ko kayo guguluhin. Basta masaya si Jay, masaya na rin ako.”

---

Wala na sigurong mas gaganda pa ang araw na iyon para kay Jay. Bukod kasi sa magandang panahon at lugar ay kasama niya ngayon ang pamilya niya hindi para um-attend ng kung anu-anong event na may kinalaman sa negosyo. Naroon sila para mag-relax at magsaya.

May katagalan na rin noong huling lumabas sila para mag bakasyon kasama ang kanyang pamilya.Kung hindi siya nagkakamali, college pa siya at hindi pa iyon mangyayari kung hindi niya inuto ng husto ang kanyang papa.

“So this is the newly developed resort ni kumpare. Mas nahigitan yata niya ang expectations ko.” Ang wika ng kanyang ama habang iginagala nito ang mata sa kabuohan ng resort. “This place is great!”

“Kay Nicollo ipinamahala ni Tito ang development nito Pa. So lahat ng nakikita mo ngayon ay ideya niya.”

Ang resort na kinaroroonan nila ngayon ay ang mismong resort na pag-aari ng mga magulang ni Nicollo. Katatapos pa lang i-renovate ang resort na iyon at ilang buwan pa lang nagsimulang mag-operate iyon. Ito ang isa sa mga pangarap ni Nicollo –ang i-develop ang resort na iyon at sa nakikita niyang pagkamangha sa mga mata ng kanyang ama, nasisiguro niyang tagumpay ito.

“Si Nicollo?” Tila hindi makapaniwalang wika naman ng kanyang ina. “May talent pala ang batang iyon sa mga ganitong bagay?”

“Syempre inspired ang kaibigan ko kaya niya nagawa ang lahat ng ito. Pero mas bibilib kapa sa kanya Ma kung makikita mo ang cape cod inspired rooms nila rito. Baka hindi mo na naising umuwi sa bahay natin.”

Iginaya niya ang mga magulang sa reception area ng naturang resort para kunin ang susi sa k’wartong inihanda ng kanyang kaibigan para sa kanyang mga magulang.

Naglalakad na sila patungo sa k’warto ng mga ito nang makasalubong nila si Maki. Naka itim na sando lamang ito na pinarisan ng puting board short. Lalo lamang tuloy gumanda ang araw na iyon para sa kanya.

Mabilis ang mga hakbang itong lumapit sa kanila.

“`Di ba dapat susunduin ko kayo?” Wika nito sabay halik sa pisngi ng kanyang ina at nakipagkamay naman sa kanyang ama.

“Mas excited pa sila sa akin, eh. `Di ka na nila nahintay pa.” Nakangiting tugon niya rito.

Hindi niya inaasahan nang kantilan siya nito ng halik sa harap ng kanyang mga magulang.

“Ang sabihin mo, pinairal mo na naman ang katigasan ng ulo mo.”

“Nadali mo hijo.” Sabat ng kanyang ama na animo’y normal lang ang nakita nitong paghalik sa kanya ni Maki. “Minadali niya kami dahil ayaw niyang pahirapan ka pang magsundo sa amin.”

“Asan ang mama mo? Nang huli kaming magkita, nangako siya sa akin na tuturuan niya ako ng mga sikreto niya sa pagluluto.” Ani naman ng kanyang ina.

“Kanina pa nga po niya kayo hinihintay, Tita.” Tugon naman nito. “Naroon po sila sa may pool side kasama ang mama ni Nico at Lantis.”

“Eh ang mga kumpadre ko `asan? Hindi naman siguro nila naisipang mag-inuman habang wala pa ako.”

“Bawal sa’yo ang alak, Arturo.” Pagpapa-alala ng kanyang ina.

“Minsan ko lang makasama sa mesa ang mga kumpadre kong iyon. Palusutin mo naman ako kahit ngayon lang Meralda.” May paglalambing nitong sabi. “Besides, kaya tayo nandito ay para mag-enjoy hindi ba?”

Wala ng nagawa pa ang kanyang ina. Kapag gano’ng ginagamitan na ito ng paglalambing ng kanyang ama ay hindi na nito nakukuha pang tumanggi.

Matapos maipasok sa k’warto ang mga dalang gamit ng kanyang magulang na iniwan ng isa sa mga tauhan ng resort sa tapat ng pintuan ng k’warto ay agad nilang tinungo ang malawak na pool sa resort na iyon. Naroon na nga ang kanyang mga kaibigan at ang mga magulang ng mga ito. And judging from the expression of their faces, nagi-enjoy ang mga ito.

---

“Sino ang nakaisip nito?” Naitanong niya habang inabala ang sariling paypayan ang kanilang iniihaw na karne. Nasa isang cottage na sila ng mga kaibigan. Ang kulang na lang ay si Alex at Dave na mamayang gabi pa darating sapagkat may tinatapos pa na trabaho ang huli.

“Ako.” Tugon ni Nico. “But the original plan, eh, tayo-tayo lang dapat at hindi dito sa resort ang location. Kaso, sa `di malamang dahilan, biglang nakisali sina mama at papa at nag-suggest na dito na lang sa resort para maisama niyo raw ang mga parents niyo.”

 “Mas maganda nga na kasama natin sila, eh. Tingnan mo, halos hindi na sila maubusan ng pagku-kuwentuhan.” wika naman ni Lantis na pinapapak naman ang mais na isinaling nito sa griller kanina.

“Dapat pala madalas natin silang isinasama sa mga outing na tulad nito.” Wika niya. “They all look happy and relaxed.”

“Magandang ideya `yan.” Pagsangayon ni Nico saka ito bumaling kay Maki “Hanggang kailan ka mananatiling nakayakap kay Jay? Kanina kapa parang lintang nakadikit sa kanya, ah. Simula ng dumating sila rito `di kana humiwalay.”

Pati pala ito ay napapansin na rin ang hindi na maalis na pagdikit sa kanya ni Maki. Halos mula ng dumating sila sa resort na iyon ay hindi na siya nito hinayaang malayo rito at ngayon nga nang magdesisyon silang lumayo sa mga magulang ay todo yakap naman ito mula sa kanyang likuran.

“Ano bang masama sa ginagawa ko? Eh, ganito ka rin naman kay Lantis di ba? Mas malala ka pa nga, eh.”

“Hindi lang siya sanay.” Humahagikhik na wika ni Lantis. “Maski nga ako medyo naninibago na makita kayong dalawa na masyadong malapit sa isa’t isa.”

“Mukhang totoo nga ang balitang may malaking pagbabago sa dalawang ito, ah.”

Nabaling sa nagsalita ang atensyon nila.

“Ken!” Sabay-sabay nilang naibulalas.

“Pasensiya na at nahuli kami. Alam niyo namang hindi normal ang oras ng trabaho nitong si Kenotz.” Nakangiting wika ng kasama nitong si Matt.

“Buti nakarating kayo.” Wika ni Nicollo.

“Syempre naman. Minsan ka lang magyayang mag-beach, eh. At gusto ko ring personal na makita ang resort na ito. Nakuha kasi ng online site niyo ang interes ko lalo na nang makita ko ang ilan sa mga pictures nitong resort doon.” Tugon ni Matt.

“Marami na nga sa mga guest namin dito ang nagsasabing dahil sa site na gawa ni Maki lalo silang na-curious sa resort namin.”

“At mukhang mas gagaling pa siya dahil sa wakas, tinamaan na rin ni kupido ang mediator slash manipulator ng grupo.” Nakangiting wika naman ni Ken.

“Iisipin ko na lang na isang napakagandang complement ang mabansagang manipulator para hindi sumama ang loob ko.” Nakangising wika ni Maki na ikinatawa ng dalawang bagong dating.

 “Sila Nhad at Andy, darating rin ba?” Naitanong niya.

“I also invited them.” Tugon ni Nico. “Pero hindi sila nag-confirm kung makakarating sila.”

“Darating sila.” Si Ken. “Gusto rin makita ng mismong mga mata nila na totoo nga ang bali-balitang tuluyan na ngang bumitiw si Maki sa paniniwala niya.”

“Anong paniniwala?” Inosenteng tanong ni Maki rito.

“Iyong ‘Imposibleng lumagpas sa pagiging magkaibigan’ na paniniwala.” Nakangisi namang tugon ni Matt.

“May ganyan ba akong paniniwala? Bakit, hindi ko matandaan?” Pa-inosente naman nitong tugon.

Kita niya kung papaano umikot ang mga mata ni Lanits habang si Nico naman ay napasipol. Hindi bumenta sa mga ito ang pagpapaka-inosente ng kanyang irog.

“Kumain na nga lang tayo.” Wika niya na napapa-iling na lang din. Hindi na importante pa sa kanya ang nakaraang paniniwala nito dahil mas importante sa kanya na mahal na siya nito. At binago nito ang mga paniniwala para sa kanya.

Naging mas masaya ang buong araw na iyon nang dumating ang pares na sina Nhad at Andy. Hindi rin kasi nakaiwas si Maki sa panggigisa ng mga  ito na tinutugon naman nito ng mga malolokong sagot at lantarang paglalambing sa kanya. Iyon ang paraan nito para patunayan na tuluyan na ngang nagbago ang paniniwala nito noon.

Dahil sa presensiya ng magaling na barista ay napasubo sila sa inuman. Pati pa nga ang kanilang mga magulang ay nahikayat rin na tikaman ang mga alak na gawa ni Andy kaya mas na-enjoy ng mga ito ang bakasyon. Tulad nga ng sabi ni Alex ay dumating ito kasama ang kasintahan. Tuluyan silang nakumpleto.

---

Mula sa cottage kung saan sila nagkakasayahan ay nagkayayaan silang magkakaibigan na mag-night swimming sa pool at doon ipagpatuloy ang kwentohan at inuman. Tuluyan na kasing umahon ang mga guest na naroon at ang mga magulang naman nila ay nagsipag pasukan na sa mga k’warto ng mga ito hanggang sa yayain siya ni Maki na mag lakad-lakad.

“Masaya kaba sa bagong relasyon natin?” Tanong ni Maki sa kanya habang nilalaro nito ang nadampot na dahon kanina.

“Anong klaseng tanong ba `yan? Syempre naman.” Medyo na werduhan siya dito.

“Kahit na pinahirapan kita ng husto noon? Na kinailangan mo pang pagplanohan ng ilang taon ang lahat?”

“Huwag mong sabihin na tinamaan ka sa mga biro nila?” Iyon ang nakikita niya ngayon rito.

“I can’t help it.” Mahinang tugon nito na nasa hawak na dahon ang tingin. “Ang dami kong kasalanan sa’yo at ipinaalala nila lahat iyon sa akin.”

“Tapos na iyon, Maki.”

“But that doesn’t change the fact na sinaktan kita noon kahit hindi ko sinasadya. At natatakot ako na  baka isang araw magising ka na lang na nagsisisi na isang tulad ko ang taong minahal mo.”

Kailan pa ito nawalan ng tiwala sa sarili? Hindi ito ang Maki na kilala niya na mataas ang kumpyansa sa sarili.

“Control freak, manipulative, possessive –ilan sa mga katangian ko na pwedeng maging dahilan para ayawan mo ako. And believe me, gusto ko na silang mawala sa sestima ko pero minsan talaga kusa silang lumalabas.” Ang wika nito.

“You’re more charming with them Maki. Iyon ang isa sa maraming dahilan kung bakit kita sobrang nagustohan. Kaya imposibleng maging rason ang mga iyon para magbago ang nararamdaman ko sa’yo.”

Hindi ito sumagot kaya iniharap na niya ito sa kanya at sinalubong ang tingin nito. Masaya siya sa kaalaman na takot itong mawala siya rito pero hindi niya gustong mababagabag ito dahil doon.

“Hindi isinuko ni Matt si Ken kahit sa kabila ng mga pagkakamali niya rito. Ginamit pa niya ang pagkakamali noon para lalong mahalin si Ken at patatagin ang samahan nila. Gano’n din ang ginawa ni Nico. Ginawa niya ang lahat para makabawi sa ilang taon niyang pang-iignora kay Lantis. While Nhad took all the risk again with Andy. Kinalimutan niya lahat ng masasamang nangyari noon para maipakita kay Andy kung gaano niya ito kamahal. So you see? Lahat sila nagkamali at ang mga pagkakamali nila noon ang ginamit nila para mas mahalin pa ang mga taong pinili nilang ibigin. May mga ugali rin sila na hindi maiintindihan ng ilan pero tinanggap iyon ng mga taong pinagalayan nila ng pagmamahal dahil mahal rin sila ng mga ito.”

“Ang daldal mo talaga. Ang haba-haba ng sinabi mo, ah.” Nakangiti ng wika ni Maki sa kanya na ikinahagikhik niya. “But you’re right. Hindi ako dapat magpadala sa mga maling nagawa ko noon. Nangyari na iyon at hindi ko na mababago pa ang lahat. Instead, gagamitin ko na lang ang mga pagkakamali ko noon para paalalahanan ang sarili ko na minsan na kitang sinaktan at dapat hindi na maulit pa iyon.”

“That sounds better!” Pagsangayon niya.

“Tapos na ba kayo sa drama niyo?” Nalingunan nila si Dave kasama ang iba pa nilang kaibigan. “Baka pwede na kaming makiraan?”

“Sa pagkaka-alam ko, hindi lang ito ang daan sa resort na ito. Nakiki-tsismis na naman kayo `no?” Nang-aakusang tanong ni Maki sa mga ito.

“Hindi, ah! Maglalakad-lakad rin kami. At ito ang gusto naming daanan. Di ba mga kasama?” Pagdadahilan naman ni Dave na agad na sinangayunan ng mga kasama nito.

“Sinong niloko niyo? Doon kayo sa ibang daan! Huwag niyo kaming disturbohin at may pinag-uusapanpan pa kami.”

“Sige lang. Mag-usap lang kayo. Hihintayin na lamang namin kayong matapos para makadaan na kami.” Tugon naman ni Nico.

“Pambihira!” Napapalatak na wika ni Maki. “Doon na nga lang tayo mag-usap sa k’warto natin at nang makatakas tayo sa mga tsismosong `to.” Saka siya hinila nito palayo sa mga tsismoso nilang mga kaibigan.

“Sayang! Akala ko makikita ko silang torrid na naghahalikan. Kaunti na lang, eh”

“Anong klase kayang pag-uuusap ang gagawin nila?”

“Pag-uusap gamit ang mga katawan siguro.”

“Panigurado `yon.”

“Mga sira ulo talaga ang mga iyon!” Napapailing na lang na wika ni Maki habang naririnig ang mga komento ng mga kaibigan. “Pero ang galing nila, ha. Nahulaan nila ang balak kong gawin sa’yo.” Dagdag pa nito.

 Maari ngang isang taong mahirap espelingin ang minahal niya. Pero iyon ang isa sa mga rason kung bakit nahulog siya ng husto rito. Maki’s imperfections made him the most charming person in his eyes. At nasisiguro niyang hindi lamang siya ang humahanga sa naiibang ugali nito.

The years of waiting for him are all worth it. Dahil ngayon, ang taong lubos niyang minahal ay handang gawin ang lahat para lamang maipadama sa kanya kung gaano siya ka importante rito. Handa rin itong baguhin ang sarili maiwasan lamang siyang masaktan nito. Pero magbago man ito o hindi, ay mananatili pa rin ang pagmamahal niya rito. After all, he’s Maki Delgado. The most charming Devil who manipulate its way to his heart effortlessly.

“Alam mo, nagpapa salamat ako sa katigasan ng ulo mo at hindi mo ako isinuko. Kahit pala papaano may magandang naidudulot iyon sa’yo.” Malambing na wika nito habang nakayakap sa kanya.

Katatapos lang nilang maiparamdam kung gaano nila kamahal ang isa’t isa.

Natawa siya.

“Masyado kasi kitang mahal.”

“Kahit na demonyito ako?” Tanong nito saka siya kinantilan ng halik.

“Yep! Kahit may pagka demonyito ka minsan.” Nakangiti niyang tugon rito.

“Hayaan mo. Pipilitin ko talagang magbago para sa’yo. Hindi ko hahayaan na pagsisihan mo ang pagmamahal mo sa akin.”

Sa muling pagkakataon ay hinaplos ng mga salita nito ang kanyang puso. Isinuklay niya ang kanyang kamay sa nagulong buhok nito saka ito kinantilan ng halik sa labi.

“I love the Devil in you, Maki. Dahil kasama iyan sa mga minahal ko sa’yo.  And I will always want that charming Devil beside me. Hindi mo kailangang baguhin ang sarili mo.”

Kita niya kung papaano lumamlam ang mga mata nito kasabay ng pagguhit ng isang kontentong ngiti.

“As you wish. I love you Jay-Jay.”

“I love you too Maki-Maki.” At muling nagtagpo ang kanilang mga labi.

WAKAS